- 739 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
KUSURSUZ İNSANLAR
İnsan neden hata yapar hayatta,neden aşık olur?Neden kaçmak gelir içimizden bazen ya da bizden kaçan birisini kovalamak neden?Ne anlamı var aşkın, sevginin,ayrılığın,bir halkı ezildiği ,sömürüldüğü için sevmenin korumanın anlamı ne?
Biliyorum hepsinin bir anlamı var aslında,sadece dünyayı anlamadığımız,hayatın akışını olumsuz bulduğumuz için kızgınlığımız,başka şeylere sataşmamız.İnsanız işte kendimize kusur bulmayız hiçbir zaman.Hepimiz sütten çıkmış akkaşık.Herkes doğru yanlış olan dünyanın adaleti.Oysa ki hepimiz o kadar yanlış,kusurluyuz ki bu gözümüzü kör etmiş onun için hepimiz kendimizi doğru görüyoruz.Düşünün hayatınızda kaç kez hatalar yaptınız,kendinize nesnel bir açıdan baktığınızda göreceksiniz bütün kusurlarınızı.Hayatınızda kaç kez düşündünüz insanları,bir yoksula yardım ettiniz mi hiç ya da yemediğiniz fazla yiyecekleri çöpe dökerken kaç kişinin aç kaldığını,o yiyecekleri alabilmek için çöpte kaç kişinin kavga ettiğini düşündünüz mü?Ve tüm bunların dünyanın adaletiyle hiçbir ilgisinin olmadığını,insanların adaletsizliği olduğunu düşündünüz mü hiç?
Siz kendinizi kusursuz görmeye devam edin,hepiniz iyilik meleğisiniz,karnınızı daha önemlisi gözünüzü doyuruyorsunuz çünkü.Kötü olan siz değilsiniz,kahpe dünya...
TOLGA
YORUMLAR
güzel farkındalıklar...insanlar , genelde hataları kabullenmezlik doğrultusunda , birşeyleri yanlışlara mal etmeyi kural saymışlar nerdeyse.kader,yalan dünya,felek gibi olgular bu düşünüş tarzının eseridir.ne yapalım hataları saklayacak bir yerimiz var:bilinçaltı.orayı kurcalamak hiç kimsenin işine gelmez çoğu zaman.insanlık adına öğreticiliğin farklı bir yüzünü ortaya koymuşsun kardeş.yazımsal yanlışların göze çarpmasına da müsade edilmeseydi, içerik ve şekil itibariyle daha nitelikli bir hal alırdı eser.tebrkler...
Kahpe dünyanın parçaları değil midir biz insanlar! O zaman yazında da dediğin gibi en hatalı olan da bizleriz bence...
Hepimiz birer birer günümüzü boşa geçirirken. varolanlar yerine olmayanlar için ağıt yakarken farketmiyoruz geçen günleri. Az öz ve bence gerçekçi bir yazı. Yürekten düşmüş mürekkebe.