hani özlemi olurya ,kadının oturup denizleri konuşmak için.çocukluk yorgunlugunun iteledigi,kavgaların kıyılara attıgı ömür.bilirim senden söz ettigimi anladı ölüm.onun için kaldırım taşları tozlu,kırçiçekleri solgun kaldı.bilmemki hangi şehirdedir aşk.histerik sevişmelerinde tükenen dişi beden.bilirim ben tümce şehirlere aşık ,tüm umudlara sevdalı halcemle.seni düşlerim şu rutubetli alanya akşamında.yitenlerim oldu benim,bir garipler kabristanında iki tümsek.birde en can alıcı hastalıklar tanıdı yüregim.tabelanın üstündeki yazı ’ onkoloji bilim dalı’ .kısık sesli ögrencileri var bu ülkenin ,aşktan korkan sokak kedileri gibi.dag köylerinde dogan,mayıs kuzuları gibi sevecen.elleri emek dolu köylülerimin.işledigi ömürdür beyaz kanaviçede gelinlik kızın.heleki askere giden delikanlım.geri dönüşü olurmu bilmemki aktütünden,daglıcadan.dün kocasından boşanmış ,aymaz atiye.artık tüm kadınlıgı rüzgarlara açık.bir kır kahvesinde konuşuldu duydum,şimdiden yanaşmış,toy bir berduşa! yoksa yokmu öyle bir şey benmi yanıldım.korkmamak lazım özgürlügünden keyfin.bir sabah sofrasında içilen çaydan.demlenmeli yürek gözlerinde aşkın.avuç içlerimde kırmızı gelincikler.koşmalıyız ölümden ırak kıyılara!
biliyormusun,farkındayım tenlerinin yanlızlıgından,kitaplardan ,hikayelerden yudumladıgım ne varsa sevgiye dair.bilirim sensin dag kenarlarında körpe karanfil,
olacak işmi bu ,ahlaksızca sevmek var onmaz olanı! geçip gitmek var köhne köprülerinden zamanın .
hani gözlerin olurya kara kara zeytin misali, yoksa toprak rengimiydi sevinçleri kirpiklerinin,her sabah korkunç öyküsünü dinler kulaklarım yoklugunun ölümmüydü sessizligi yoklugunun!

artık alanya tanımasın beni, içki mezelerinde arkadaşım olmasın.bir bilinmez dag yamacında ölümü gelecekse eger.yine sen ol bakışlarında umudun,sevda bu olsa gerek dedirt gözlerime.
serdal şahiner (çöktüoğlu.)