''Ben yıllanmış acılarımı biriktirdim kavanozlarda. Tel dolaplara biten öykülerimi astım. Yalnızlığın kemendini ta kaç bin yıldır taşıdım boynumda. Ve Demokles’ in kılıcı her an dilim dilim böldü benliğimi tedirginlikle..''
...

Kavanoz işin içine girdi; o yürekte saydamlık başlar. Arada bir cam perdeden bakarsın, el sürmeden ona Yalnızlık işte, kendimizi yeniden varetmek için yenmemiz gereken bir güçlü devdir.
Bu savaşta tüm silahlar denenecektir. Sonsuza varılacak; göğe delik açılıp ardında neyin var olduğuna bakılacaktır.
Sonuç bir avuç toprak; yıldızların ötesinde de toprak. Yıldızlar kendisi de önce ateş sonra yine toprak...

Heplik hiçlik varlık yokluk son nokta teklik... Hem yalnızsın, en yalnızsın, hem çoğulsun en çoğulsun, her arıya oğulsun...

Kolay gelsin içsel düşlerde Gülce yolculuğun...
Kutlarım kaleminin ince ucuna saygıyla

Şaban Aktaş tarafından 8/5/2011 11:11:56 PM zamanında düzenlenmiştir.

cesurca, cesur bir yazarın kaleminden belli !
saygıyla üstad.

Derhal aklımın ucuna Hobbes yerleşti "Ben ve korku ikiziz" İşgal altında, ordan oraya sürgün hayatın pençesinde ve daha anne kucağında ölüm çığlıklarıyla doğmuş bir adam. Başka bir kelime kullanamazdı zaten. Ama o canavarı büyütüp Leviathan yapmakta küçültüp kediye çevirmekte ellerimizde.


Tebrikler, güzel bir yaklaşımdı, sevdiğim felsefi geçişleri barındırıyordu:)

güzeldi ..korkuyu beklerken

sevgiyle

gerçekten çok güzel bir yazı lolmuş. içinde hem açıklamalar, hem wedebiyat, hem betimlenwecek çizgiler var. konu da geröekten benim yazmak istediğim ama nedense yazmadığım bir konu

DÜNYADAKİ EN BÜYÜK UYARICU:KORKU

Sonu cesaret verici başı dik yazıydı. Aslında korkuyu anlatırken baştan aşağı bir meydan okuma vardı. korkunun seni yıkmasına izin vermemişsin. sen korkuyla öyle ya da böyle başa çıkmışsın özünde. güzeldi, duraksamadan okudum akıcı. gönülden kutluyorum. sevgilerimle.

korku cumhuriyetleride var bilirmisiniz ?
korkunç bir yazı :)
sevgi ve saygıyla...