Ben bu öyküye yarım kalan öykü diyeceğim nerdeyse...
Kısmet olmadı bir türlü devamını getirmek... Ama yazılacak inşaallah...
Paylaş
(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sevgili Saadet Hanım, seriye ara vermiştiniz. Bu aralar bazen bir önceki bölümün unutlmasına sebep olabiliyor. Arada kopukluk olmaması için serinin bölünmemesinden yanayım.
Yine samimi bir anlatımla öyküyü -ya da anıyı- nihayetlendirdiniz. Kutluyorum sizi. Sevgilerle.
İçimin yangınıyla yazınca asıverdim sayfaya... Sonra diğerlerini... Ama ara vere vere... Ara verdim çünkü bir türlü ya zaman bulamadım yazmaya ya da o duyguyu...
Öykü bölümüne ekledim ama bu öykü de değil ki... Anı desem ya da hikaye belki daha doğru olurdu. Hoş yazdıklarımı kuralına göre de yazmıyorum ki bir adı olsun... Yazıp duruyorum içte yüreğim konuştukça...
Yazıp bitirsem, iki bölüm halinde hikaye bölümüne eklemeyi düşünüyorum. Ama sanırım yine yanlış bölüme eklemiş olacağım hikaye bölümüne ekleyince... Siz, yani benim gözümde öykülerin ustası, bu yazdıklarımın adını "anı" koymuşsanız, anıdır...
Aslında sıkıntısını çekiyorum bitirememenin... üzüntüsünü... Hadi dua edin de biteriyim :)
Ama şaşırmadım sonuca. Günümüzde çoluk, çocuk ne aileleri bile kiralarını ödeyemedikleri için kış ortasında sokaklara atan insanlar var acımadan ne yazık ki.
Bizim evin de kumruları olur her sene. Aynıları mı gelir, başka kumrular mı bilmem ama pencere hep aynı penceredir. Gelip yerleşirler oraya ve yumurtalarını yapıp, günlerce dişisi ve erkeğiyle sırayla tünerler üzerine. Böyle kaç yavru yetiştirdi anacığımın penceresi. Kendisi bile unutmuştur sayısını. Kediler kapmasın diye, yaptıkları mücadeleler de cabası.
Yazı ve fotoğraf, bu anlatılanlar kurgu değildirin belgesi. Yazı yazmayı bilen bir kalem de olunca işin içinde, okumayanın aklına şaşarım, oluyor. Zararın neresinden dönersen kardır. Ben de bundan böyle okurum, hem geçmiştekileri, hem gelecektekileri; ne yapayım. Favori yazarlarımın arasına tıkladım bile... SAYGIYLA.
Öncelikle ziyaretinizden ve yorumunuzdan dolayı çok teşekkür ediyorum...
Evet, sizin de dediğiniz gibi kurgu değil.... Öylesine çok etkilediki bu olay beni, yazmadan duramadım. Hem bu benim kumrularıma ve gün görmeyen yavrularına karşı bir vefa borcumdur... Yok olmuş, dağılmış olsalar bile...
Ne yazık ki, insanların acımasızlıklarını gördükçe daha çok sever oldum hayvanları...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz