KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1388 Okunma
- 1 Yorum
- 0 Beğeni
Karalanmış Kağıt
Boşver gitsin... şimdi içimdeki yüreği eziyorum tüm hırsımla parçalıyorum kendimi. Demirlerle dövüyorum, işaretliyorum bahtsız yüreğimi. Boşver gitsin. ölen inanç, umut ve aşk daima... Yaşayan işte karanlıktan gelen fısıltılar...
Kendimi eleştiriyorum. Yaşayan son ruh gibi azap ediyorum kendi ruhuma. Karalanmış kağıtlar gibi fırlatıyorum her bir parçamı. Işığını karartıyorum denizfenerlerinin.
Boşver gitsin...
Ben alışkınım... yalancı dudakları yalan bakan gözlerden tanırım. Önce kıyılarımda martı çığlığıyla gezinir... sonra dalgaları en acımasız fırtınalarla döver her bir parçamı.
Alışkınım... Metal ve para çağının yalnızlığına alışmış bir sürünün dışında kalamamış olmam en büyük hatam. İnsanların parayı sevgiyle değiştireli yıllar olmuş ben uyanamamışım....
Boşver gitsin.
Zaten dağılan, parçalananı hangi el iz bırakmadan toparlayabilir. Siz aynı alışagelmiş çağın dakikalık zevkleriyle satın tüm insanlığı (insan kalan az bir topluluğu)
YORUMLAR
Hırçın dalgaların parçaladığı,şekillendirdiği kayalıklar gibi mi acaba hayat?
Bir heykeltıraş misali ortaya çıkan bir eser miyiz acaba?
Bunu algıladım yazıda.
Boş ver gitsin dersek de hiçte sorun olmaz zannediyorum.Zaten beklemedeyiz gibi.
İsteğimiz dışında yaşamak zorunda kaldığımız ve şekillendiğimiz bir yaşam oluyor sonuçta.
Bizi döven dalgaların insafına kakmış gibiyiz..
Sorgulama güzel..Kutlarım.
Yasemin YILMAZ
İnanılan son kalelerin yikilmasidir...
Teşekkürler
İyi akşamlar
