UMARSIZ DÜŞÜNCELER...

• 28 Temmuz 2011 Perşembe 11:40:57

Yatalı bir hayli oldu.

Uyuyamıyorum.

Bir sağa, bir sola dönmekten sağım ile solum karıştı bu gece.

Kafamda umarsız düşünceler, kulağım her tıkırtıyı duymakta. Yerimi de yadırgadım herhal. Kendi evimi de özledim.

Asansörün sesi de hiç dinmedi. Demek ki sadece ben değilim bu saatte uyumayan.

Buzdolabının tıkırtısını bekliyorum. motor ha çalıştı ha çalışacak. Taktım birdefa. Hep böyle olur zaten, kafamda umarsız düşünceler olunca hep böyle olur. Evde olsam duvardaki saati ,koridordaki dolabın üstüne ters çevirmiştim çoktan. Burada buzdolabı sesi ile asansör takırtısını ne yapmalı?

Kalktım, açtım bilgisayarı, yazıyorum şimdi.

İçimden geçen düşünceler dökülüyor şu an parmaklarımdan.Hiç engellemiyorum, dökülsünler.

Kafamı dağıtmak istiyorum, ama nasıl. Gecenin bu saatinde de müzik çalınmaz ki? İçimden Sezen’i açmak geçiyor. Ne iyi gelirdi şimdi."Radyoyu aç, bağır bağırabildiğin kadar" Belki de ağlardım hıçkıra hıçkıra. İhtiyacım olan da bu belki de, ağlamak.

Neyse ben içimden ağlayayım. Kimseler duymasın, sadece ben duyayım ve ben bileyim niye ağladığımı.

Martılar takılıyor aklıma, bir de koskoca deniz gözümün önünde şimdi. Martı seslerine odaklanıyorum. Denizin üstündeki çığrışmalarına.

Mesela, şu an güney’de olsam. Hava sıcaktır oralarda. Fethiye’de Ölüdeniz sahilinde mesela. Kumsala atılmış armut koltuklarda otursam. Bir de bira ısmarlasam kendime. Ama ben içmem ki... Ismarlasam işte, bir tane, bir tane daha, sonra bir tane daha... Sarhoş olurum belki hayatımda ilk defa.

Kenardaki restoranlarda çalan müziklere eşlik etsem. Onlarla birlikte ben de haykırsam... Kimseye aldırmadan, kimseyi önemsemeden. Kendimle konuşsam arada sırada. Gülsem.

Şafak vakti bir ben kalsam kumsalda. Martıları seyretsem, seslerini dinlesem. Elimde ayakkabılarımla ıslak kumlarda yürüsem, minik dalgalar beni kendime getirse,çakıltaşları tabanlarımı ısırsa.

Yok, yok. Olmayacak şeyleri hayal etme gecenin bu yarısında.

Sen en iyisi uyumaya çalış. Yastığının altındaki umutlarına sarıl.

Umarsız düşünceleri unut...

Yine asansör durdu katta. Buzdolabının motoru birazdan hızlanacak.

Uyuyabilecekmiyim?

Uyumalıyım...

Yarınnlara hazır olmam lazım.

25.7.2011
I.Kaplan