KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
BİTİŞİN VEHMİ
Okuyacağınız bu mektup Usta kalem Cana’nın katkılarından mütevelliddir.
her şey gözlerinle başlamıştı./
/// görmüş müydüm gerçekten ya da gördüğümü düşündüğüm gözlerin miydi?
iki ateş parçası olmalıydılar ki bu kadar derin bu kadar yıkık kalakalmıştı yüreğim.
gözlerin diyorum gözlerin her şeyin başlangıcı ve her şeyin sonu
tam da burada boşlukta sallanan ruhum yönsüz yolsuz yolaksız///
gelmeyeceğine dair herhangi bir emarenin izine kirpiklerinde rastlanılmamıştı.
// kirpiklerin, kırpıştırmış mıydın ki gözlerinin rengi olmayan bir renge çalıyordu sen uzun uzun bakarken ellerine.
ellerin miydi alıp götüren bütün yokluklara sensiz.
ve oralarda yad yaban bırakıp sessizce çekilen olduğu yere.///
CANA! sen ne güzel görürsün öyle...
şairleri ancak gidene yazardı.
/// gidenlere yazılırmış duymuştum.
şimdi öğrendim en olmaz sözlere dayandırırmış kendini ayrılıklar.
sahi sen var mıydın ki, sana dair şiirler yazıyor kalem.
Olmalısın
yoksa deli diyeceğim kalem erbabına mütemadiyen sana yazılırken bunca şiir
ölmüşün arkasındaki bahislerin gıybet makamında olma ihtimali suskunluğu öğütledi bize.
/// duyup yerinmen ya da duyup gücenmen ihtimalinden birini seçip yazılanları sana atfediyorum.
haberin olmaz biliyorum,
uzak iklimlerde konaklarken bir başına ve gittiğin yaşta.
zor olmaz sana dair konuşmak ve sitemlerimi yazadurmak.
uzaksın çok uzak aynı iklimin çocukları bile değiliz artık.
suskundum onca yıl bir yusuf masalının züleyha’sı olmaktandı korkularım.
yazmazsam almaz beni toprak koynuna,
ellerim, ellerimi koyacak yer bulamam.
saçlarına bir kez bile dokunmamışlığın cezası ağır gelir de ondan.
bir senin gıybetin olsun kalemlime zeval
YORUMLAR
Bazen ilham olur yazarız, en çok da kendimiz beğeniriz ki bu benim açımdan çok önemlidir.
Ben kendi açımdan olaya baktığımda; başkalarından önce kendim yazdığıma tamam demeliyim. Sonra yazdıklarımı okuyan can dostlarım var en keskin eleştirileri getirerek okurlar be ters yüz olurum çoğu kere.
Yazıyorsanız, kendi kendinize çok da doğru yol alamazsınız.
Yazım yolculuğunuzda size gerçekleri söyleyecek yol gösterecek illaki kadim dostlarınız olmalı.
Kimi gün eleştirilerle yol alırsınız, kimi gün olmuş, güzel, daha iyi olabilirmiş, bunu şöyle yazsaydın gibi yüreklendirmelerle ilerlersiniz.
Bazen de birileri, bir şeyler size ilham olur.
Ben de dün sizin o kısacık yazınız gördüğümde, aslında çok şey diyecek bir konuşsa diye düşünmüştüm.
Dedim ki; hep o mu senin yazdıklarının altına yazacak az da sen onun yazılarını yüreklendir. Ardından bu yazı çıktı çok az zamanım vardı. Kusura bakmayasın.
Siz yazın birileri yazsın birbirimizi yüreklendirelim, yapıcı ama etkili eleştirilerde bulunalım. Edebiyat kazansın.
Jestiniz için teşekkür ederim sevgili şair.
Bir parça duygularınıza tercüman olabildimse dostunuz olarak bu beni mutlu eder.
Selam ve saygıyla
_cânâ_ tarafından 7/28/2011 9:52:47 AM zamanında düzenlenmiştir.
