meclis-i aşk

• 4 Aralık 2007 Salı 13:23:02

• Gam ektim çölüne, gül açtı.

• Dedin ki iyiliğindir dünyanın güzelliği, dedim ki iyiliğimdir kapında ay ışığı, dedik ki dokunma bize ey kural, gül yaprağında iyiyiz.

• Kapıyı kapat, ört şarabın penceresini. Bir iç çekişi yalnızlık, biraz düş, biraz duman. Bir nefes ötesi bahar. Tutup elinden koşsam, yetişir mi zaman.

• Olur ya gülümser diye gözlerimizi oyun bahçesine saldık. Ömrü meçhul sarmaşıklardı ayağımıza takılan. Bizse iki kahramandık.

• Dokun gülün kokusuna, terinden ay doğsun.

• Ateşimden yol alma güneşe/yaktığım köyü ülke sandım/üzüm ektim toprak gözüne/doldur beni şavkına/şarap oldu gözyaşım

• Aydır senin memleketin, ey gül nereye !

• Yamadır sinemde bahar/vurdular ay yüzümü on dördünde/gönlümde salkım/dağladı gözümü güneş/su yürüdü saman üstünde

• Dolunaydan geçtik, hilale döndü ömrümüz. Hala çocuktur mavi, bir eli sende. Bir kibritle yanar gökyüzü, düşer bütün uçurtmalar. İnsan olmayana el verme demedim mi, demedim mi bir gün bizim soyumuzda yanar. Dök şarabı ey canımın canı. Bunca üzüme, bir ben sarhoş olmuşum ne çıkar.

• Bir söze açsa gönül, beslemez onu ıhlamur dalı.

• Denge hep düşmeden yana, Biz aşkı seçtik, işimiz olmaz terazisiyle.

• Sözcüsüyüm güle dem olanın. Diken olan bilmez bu hali.

• Yolumuz aya, yüzümüz güle.

• Gözde yıkanır günahın zerresi/kopar kirazı altının soyundan/denizin dibi son nefes çöl/sen yoluma meşk ol/aşk dilime rahman

• Ay dönüyor, aşk yörüngede mestâne. Gül dediğin sâki, ay sohbete gelmiş, dünya meyhane.

• Sırtımızda kaldı gemi. Nasıl geçilir şimdi bu deniz.

• Ey yolumu yokuş eden ateşten dağ ! Sen misin sevgilinin sevdası.

ay ve gül