Ey harabatıma medar! Ey kararımın olmadığı demin sahibi! Ey sergüzeşti hayatımın yadındaki tek isim!
Bilirsin bendeki seni; Bilirsin ki sesindeki her titreyişte damla damla eririm.Bilirsin ki senin bir tebessümün benim hem sermayemdir hem de sınava tabi tutulduğum bamtelim.
Ey gözlerine bakma cesaretimi bile elimden alan! Ey yılların eskitemediği ebed-sevgili!
Bilmez misin ki her attığında sana bir kez daha şahitdir bu kalp.
Bilmez misin ki; nefesimi her alışta içime seni çekerim. Ve içimde bir sen bırakır verdiğim her nefes.
Bilmez misin ki; gözlerim gözlerini arar bu koca şehirdeki tüm gözlerde.
Bilmez misin ki; Duyduğum her ses bir şekilde seni çağırmakta sensizliğin yalnızlığındaki bana.
Ey ebedi hasretine mahkum olduğum kaf dağının arkasındaki güzellik. Ey imkansız bir aşkın pür-hayal prensesi!
Sana ulaşmak için attığım her adım fersah fersah uzaklarına götürüyor beni... neden?
Gülüşüne şahit olmak bedeli neden bir ömür?
Bir çift tatlı sözüne müştak olmaklığım nedir?
Neden “seni sevmek“,senden vazgeçmeği istiyor benden?
Seni tertemiz sevmenin yolu neden dünyadan geçer ki?
Ben sende bir yudum miktarı yaşamak için ömrümü bir nefeste içtim.
Ey günleri varlığı ile aydınlatan!
Bir gün doğuşunu sende görmek için hayatımı hep gecede geçirdim.
Seni severken hesap etmeden, senin sevmeni hiç beklemedim.Ama ben hep doğruyu sevdim.
Sevdamın rengidir rengin bilirsin ben tüm renkleri o renk için feda ettim.
Bilirim bu sözümü en iyi sen anlarsın; Ey bendeki yerine benim bile ulaşamadığım!
Ben seni bildiğin gibi ve hergün bir başka sevdim. Ben seni her gün daha çok sevdim.