....
ROMANIM KİTAP OLARAK BASILACAĞINDAN İÇERİĞİ BURADAN SİLİNMİŞTİR... KİTAP OLARAK ALIP, OKUMANIZ DİLEĞİMLE... SAYGILARIMLA
YORUMLAR
Gerçek bir hikaye olduğunu anlamış olmam heyecanı ikiye katladı. Ziyadesiyle doyurucu bir anlatımdı ve inanın ufacık bşr kopma yaşatmadan sona kadar sürükledi. Okuyucu adına ilgi çekici ve hafızada yıllarca kalıcı kısmı ise, anlatının başındaki turist hikayesiydi bence. Çok güzeldi, bir sürpriz niteliğinde heyecanı birlikte getirdi paylaşımda ama cidden unutmayacağım bir bölüm. anlatacağım dost meclislerinde ve sorumluluk kabul etmem:))) Birebir yaşanmışlık mı vardı içinde yoksa süzgeçten geçen damlalar mı bilemiyorum ama zannediyorum ki gözlerinizde tutulmuş bir yasın akıntıları beyaz kağıdın tamamını ustalıkla kapladı. Bakmayın, çok zor iştir insanın yaşadıklarını veya gördüklerini yazabilmesi.Genellikle hayal gücüne saldırır, onun maskesiyle dökeriz kendimizi ama sanki siz maskeye başvurmayacak kadar cesurdunuz bu kez ve yaz gerçekten olmuştu:) Tebriklerimle
Kemnur
Anlatımınız güzel, yazıdan Ayşe kardeşime yazdığınız yorumdan, yaşanmış bir anı olduğunu görüyorum.Çok geçmiş olsun, Rabbim bir daha göstermesin.
Çekilen sıkıntıları tahmin edebiliyorum.En küçük oğlum oniki yaşında, eşimin akrabalarını ziyarete gittiğimiz Düzce'de, köpekten kaçarken, hendeğe düşüp kaval kemiğini kırmıştı.Çok başarılı bir ameliyatın ardından,üç ay alçıda kaldı.Bir ay tüm bacağı kasığına kadar, sonra da diz altı alçıyla ,iyileşme sırasındaki seke seke gezmeleri, onu ayağına basıp, yürümeye ikna etmelerimiz, koltuk değneklerini bıraktırmak.Kabus gibi günlerdi...
Şimdi koca adam oldu, arada, konuşuruz, çok şükür hiç bir aksama kalmadı, sadece uzunca femuara benzeyen, dikiş izleri..
Yazınızı okurken, kendi yaşadıklarımız canlandı gözümde, selamlar.
Kemnur
Kemnur
AYSE 09
sahte de anbulans olurmu insan hayatı bu
işte ne kadar değerli
saygılarımla