KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1460 Okunma
- 4 Yorum
- 0 Beğeni
Sahi sevmek neydi?
"Son zamanlarda yaşadığım olaylara dayanarak kendimce sıralama yaptım.
Aile
Eğitim
Para
Aşk "
Ben değil, biz ve insanlık, insan olma özelliği. Bu iki en öndedir. Bana göre tabiki
Yalnız şu son zamanlarda sevginin o sihirli gücüne inanmıyorum.. Bence sevgi denen şey yok. ailene karşı beslediğin yaşadığın ve yaşattığın kadarıyla gerisi hikaye..
Düşünsenize yıllarca beklediğiniz o eşsiz sevgili nihayet karşınızda, içiniz içinize sığmıyor. Yaşam size ilk defa gülüyor. İçinizde bahar esintilerin sarhoşluğuyla bulutların üzerinde o muhteşem ezgiyle sonsuzluğun koynunda dans ediyorsunuz. Artık hayatımda biri var ben aşığım diye dünyaya haykırıyorsunuz..
Aşkın sarhoşluğuyla sevgiliye ve dünyaya şiirler yazıp okuyor ve sokaklarda sevgiliyle el ele tutarak şarkılar söylüyor, hayat bu işte diyorsunuz. Bir dönem sonra hiçte öyle olmadığını acı bir şekilde tecrübe ediyor ve sizi bulduğu o ilk gündeki kabuğunuza hayal kırıklığıyla yeniden kapanıyorsunuz…
Şu an birden aklıma çocukluk dönemlerinde kitaplarını okuduğum ve hiç unutamadığım bizlere Polyanna’yı yaşatan dünyaca ünlü eğitimci ve edebiyatçı Leo Buscaglia geldi.
Şu elimizden düşürmediğimiz kitapları
Birbirimizi sevebilme
Kişilik/ tümüyle insan olabilme sanatı
Sevgi için doğmak
Sevgi
Sevgi öğütleri
9 numaralı otobüsle cennet’e
Sevgili babam
Yaşamak sevmek ve öğrenmek
Boğanın yolunda
Leo’nun kitaplarından belki sevginin kavramsal olarak ne olduğunu az çok yazdığı kadarı ile öğreniyoruz.. Ama gerçek hayatta öyle olmadığını tecrübelerimiz bizlere kanıtlıyor.
Sevmek; özlemekse,
Kışın ortasında baharı yaşamaksa.
Sevmek yüreğini yüreği ile birleştirmekse,
Göndermemekse onu uzak diyarlara…
Sevmek kıskanıp vermek istememekse başka birilerine..
Dayanamamaksa onu kaybetmemeye
Ve o çekip giderken hayatına başka birini almak istediğini söylerken ölmekse
Nazım’dan; Sabahattin Ali’den, Ahmet Arif’ten yoksun kalmaksa
Ve Onu onsuz yaşamaksa geri kalan ömründe…!! :(((
Sahi sevmek neydi?
Kaleme Alan: Sevgi AKPINAR
19 TEMMUZ 2011
SAAT: 24: 55
YORUMLAR
Sevgiye dair bu anlamlı ve düşündürücü yazınızı okurken, sevgiye aşık, sevgiyle iç içe yazılar yazmayı seven bir seven olarak sevmenin aslında hep yazılarda ve kitaplarda kalan sözcükler olduğunu anladım yazınızdan. Hiç birimiz doğru dürüst sevgiyi yaşatamıyoruz benliğimizde. Kitaplarda, şarkılarda kalıyor maalesef. Sevgi'yi seviyoruz, gönlümüzde yaşatmak istiyoruz, insanları seviyoruz, değer veriyoruz,, ama,, sonuç nafile.. hayalkırıklığı.. hayalimizdeki sevgiliyi arıyoruz,, bulamıyoruz,, bulduğumuzu sanıyoruz,, yanılıyoruz.. bulduğumuzda ise alışkanlıklardan ve insanın yapısından olsa gerek, doyuma ulaştığımızdan mıdır nedir? sevgiyi doya doya yaşamıyoruz,, bir yerlerde hata yapıyoruz, ama nerde? Sevgiyle başlar her şey,, ahh bunu bir idrak edebilsek,, her şeye, herkese sevgiyle baksak,, birbirimizi sevgiyle kucaklasak,, hiç bir art düşünce olmadan sevgi sözcükleriyle donatsak dünyamızı.. savaşlar olmasa,, herkes mutlu olsa, açlıktan kimseler ölmese,, tabiri caizse, cennet olsa dünya.. sevgi cenneti olsa,, Aşk, sevgi, vefa hep olsa.. Sevgi dolu baksak birbirimize.
Çok şey mi istedim ki??
Susayım en iyisi,,
Sevgiyle kalınız,,
''Sevgi en negatif halde bile eksilmeyendir,o duyguyu aynı hazla koruyabilmektir''
.................................................Hüseyin AKÇAM
Saygılar
sevği yolumuzu aydınlatan bir ışıktır belki kilitlenmiş karamsarlığın umutsuzluğun anahtarıdır nasıl gülen bir yüze baktığımızda gülüyoruz yada güldürmeye çalışıyoruz.sevgi kardeşliğin yakınlaşmanın dostbilirliğin aşkların sihirli birer açarıdır.emeğine sağlık
