son mektup
merhaba gönül hırsızı
neden sana bu mektubu yazıyorum bilmiyorum, belki hayatım boyunca da bilemeyeceğim..
hani derler ya göz görmeyince gönül katlanırmış, yalan!! gecen yıllar ve aradaki mesafe bana seni unutturmaya yetmiyor.. yemek yediğim tabakta sen, su içtiğim bardakta sen, hayalin bir türlü gözümün önünden gitmiyor..
keşke diyorum... keşke ayrılalım dediğin o an ellerinden tutup hiç bırakmasaydım. çocukça bir gururdu belkide..
biliyormusun hayatımda ilk defa şiir yazdırdın bana ama bunu sana yazmak istemedim, çünkü isyan ağırlıklı bir şiir ve ben hergün isyan etmekten bıktım.
neyse... zaten senden beni anlamanı beklemiyorum.. belki geride bıraktığım kişisin belki de kendine yeni bir yol çizdin ama ben bazı yönleriyle aynı kişiyim ve ben hala
SENİ SEVİYORUM....