NİK,İMİN ESRARI....

• 17 Temmuz 2011 Pazar 15:49:36

Henüz bir kaç günlüğüm sitede.Birşeyler paylaşmak üzere geldim.Bu acı olur,sevinç olur ya da bir sürü şiir ve de yazı olur.İlk günden beri mutluyum şimdilik aranızda olmaktan.

Bu gün ilginç bir soru aldım değerli bir dost kalemden.Nikimin çok değişik olduğunu..ayrı ayrımı beraber mi kullandığımı ve neden böyle bir nik kullandığımı sordu..

Hep ilklerin heyecanı olur ya.Ben de siteye girerken çok düşündüm adım ne olsun diye.Bir an da VARYOK geldi içimden ve aynen yazdım...

Arkadaşıma cevap olarak ikisi bir arada dedim.Bana nüfus kayıtlarında böyle bir isme raslamadığını söyledi.Ben de arasatta kalanlara veriyorlarmış diye yazdım.

Buna benzer bir iki diyaloğ daha geçti aramızda..Haklıydı.Bir belirsizlik vardı ortada.İşte bu satırları onun için yazıyorum.Belli mi olur başka merak edenlerde olur...

Öncelikle değerli kardeşimin ifadelerinden hiç rahatsız olmadığımı belirteyim.Üstelik bana bu gün bu satırları yazmama ve konu bulmama yardımcı olduğu için çok teşekkür ederim.

VARYOK adı inanın o anki ruh halimin tesiriyle ortaya çıktı.Benimle çokta örtüştü.Seçimi sonradan ben de benimsedim.Çocuklarıma sorduğumda onlarda önce gülümsediler sonra da benimsediler...
Aşağıda ki izahımda bazı istisnalar var elbette.Sadece üst üste yaşadığım durumlar beni böyle yönlendirdi...

Şimdi...
Derim ki...
Varım diyebilmek için ışık saçmalı gözlerim.Bir feri olmalı.Umutlarım zamanla birlikte çoğalmalı ve beni yönlendirmeli..Mazide asılı kalmamalı gönlüm,yarınlara bakmalı...Normal insanlar gibi uyuyup huzura ermeliyim,canım bir şeyler istemeli..gezmek..eğlenmek..arada bir gülmek...hatta bazıları gibi çoook uzun yaşamaya heves duymalıyım.Başım..yanım dolu olmalı.Sevmeyi..sevilmeyi tadmalıyım..Güvendiklerim olmalı sagımda solumda..Özelimi gizemimi emanet etmeliyim.Tökezlediğimde elimden tutanım olmalı....daha bir çok şeyler...

Burada eksiklik çoğunluktaysa ben kendimi var sayamam..Demek ki yokum...

Sonra,
Yokum diyeceğim...
Diyeceğim ama her mesuliyetim var..tek tek de olsa yüreğim atıyor...canım acıyor ağlıyorum.Doğayı insanları seviyorum...sevdiklerim olsun...hayatıma tad katsın istiyorum.Çokta çaba veriyorum.Ama hep işi bitene kadar oluyor ilişkiler.Gönlüm küsüyor...Soğuga çıkıyorum üşüyorum..sıcaga çıkıyorum yanıyorum...öğün geliyor acıkıyorum...hayatın her meşakkatiyle boğuşuyorum...Hasta oluyorum iyileşiyorum.Bunlar bir canlılık belirtisi değilmidir.

Bu taraftan bakınca da varım işte...

Ama gönlüm hoş değil.Yüreğimin hasarları büyük.Ciğerde acı var.Nerde nasıl olduğumu bilmiyorum.Bir şey den keyf almıyorum.

Böyle karmaşık duygular içinde kendime seçtiğim adımı hoşgörün lütfen.Kabul eyleyin.

Selam ve sevgiler.