- 834 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
Adalet
Sayılı nefeslerim... Damarlarımdaki kanı taşıyan kalbiminsicakligi...
Bir gün...
Gözyaşlarımın barındırdığı acı son bulacak.
Özürler, kabahatler; esaret...
Çıplak gelen her beden gibi, evine donecek bedenim... Bembeyaz kefenle...
Herseyin esitlendigi o eşikten huzurla yol alacak yüreğim...
Vahşi bir yaratık gibi uzaklarda kalmayacak özlemlerim...
En olması gerektiği gibi... En adil bicimde nefesini tadacağım...
Tartılar doğrulayacak masum düşlerimi ve ben unuttuğum bir lisanla konuşacağım sevgilimle.
Bir gün... Beklediğim gibi gelecek...
Çünkü hep beklemiş olmanın sabırsızlığını O’da hissedecek.
Sonra konuşacağım sevgilimle o en bildigi bicimde...
O’nu aradığımı ve O’nsuzlugu anlatacağım...
Acizliğimi... Merhamete, ac sokak kedileri gibi taştan bedenlere sahip, donuk suratli varlıklara sarılan, muhtacligimi.
İcimde kalan ne varsa keskin dişli kurtlar tarafından parcalanisimi... Duygunun aslında en büyük acizlik olduğu çağımız toplumlarında, duygusuz kaba insanların nasılda zaferlerle mutlu oluşunu
Yalnızca gülümsüyorum...
O eşik herkesi hepimizi esitleyecek...
Ünleriniz, unvansizliklariniz; pariltilariniz, karanlıklarınız, kahkahalariniz, gözyaşlarınız... Biliyorsunuz degil mı? Adalet denilen o hassas dengenin adaletsize ne denli acı ve çirkin davranacağını... İste o adaleti en çok onu arıyorum. Ve o eşikten geçerken o melek her ne kadar canımı acitsada mutlu olacağımı biliyorum... Çünkü buraya hiç ait olamadım. Hiç seçemedim su karanlık yüzlü dunyayı. Köşede kalp krizi geçirirken ya da ligmelenirken; satilirken birilerinin bedenleri kürtahca gülümseyen birilerine...
Alışamadım yanibasindaki acken tok yatan birine, Afrika’ya ve obez Amerika’ya... Adaletsizliği yayip barışı kendi tekeline alan haçlı birliklerine... Üzgünüm alışamadım
Henüz yeni topraga verdigimiz şehitlerin bedenleri topraga karışmadan yapılan kirli tezgahlara... İnanın tüm ictenligimle yazıyorum bu acıları bu yürek artık taşıyamaz...
Bende her inanan yürek gibi her kesin ensesinde gezinen o en adaletli olana kavuşmayı ve eşitliğin yüreğimi çarpmasını bekliyorum.
Saygıyla sevgiyle...
YORUMLAR
Kaçıp kurtulmak öyle mi?
Yok öyle !
Ölmeye değil yaşamaya geldik dünyaya.
Yaşaarken imtihanlarla boğuşmaya.
hakikati bulmaya. Aklımızı irademizi işin içine katmaya.
Yoksa cennet cehennem neden yaratılsun?
Her şeyde bizim bikemediğimiz,bizim boyutumuzdab farklı boyutlarda cereyan eden hayırlar gizli.
Görmemiz de gerekmiyor.
selam ve dua ile.