Kalbim küt küt atıyordu.Ayağımın altından kayıp gidiyordu yer küre..Başımda karmaşık duygular...içimde sıkıntı.Ney di bu halim.Neye delaletti.Sanki her şeyin sonu gelmişti.Adap,edep,sevgi ve vefa tefe konmuş oynuyordu her bir yandan..

Ne emekler vardır bir türlü sonu gelmez.Son nefesine kadar omuzlarına çöker kalırsın altında.Kimseler görmez..Ne sevgiler vardır her an kanatır vefasızlığı yüreğini, yangın bitmez.Ne umutlar vardır ömrün noktalanır ama inatla gerçekleşmez.Hep gem vurursun beklentilerine.En arkalara atarsın arzularını.Zamanla körelir...kül olup savrulur kimseler duymaz...yada kimseler umursamaz.Hep kalbinin üstünde taşıdıkların bile birer birer önünü keser umutlarının.

HAYAT İÇİN ..YAŞAMAK İÇİN...SEVİLMEK İÇİN...SEVMEK İÇİN VERİLEN BUNCA EMEKTEN SONRA REVAMIDIR HERŞEYİN ÜSTÜNÜ ÇİZMEK...

Diyelim ki revadır...Hiç mi yaşanmışlıkların hatırı yoktur.Hiç mi elleri vicdanlarının üstüne gelmez.Hiç mi yok saydıklarının penceresinden bakmaz...

Tamam bakmadılar diyelim...Nerede din iman...Nerde doğruluk.Nerde öz eleştiri..Anladım.Bundan da eser yok.

Şimdi nasıl seveyim hayatı.Nasıl güveneyim can bildiklerime..Nasıl el uzatayım gönlümü paraça parça edip ezenlere..

Kalbim küt küt atmasın mı...kainat ayağımın altından kaymasın mı.Duygularım darmadağınık olmasın mı...

Bana bir el gerek.Artık ne dost ne de candan...kandan sevdiklerim.Boğazıma kadar doluyum.Hadi ECEL...UZAT ELİNİ.kİMSEYE UZATMADIĞIN KADAR İŞTAHLA...SÜRATLE..YORULDUM...SEN BARİ BENİ GERİ ÇEVİRME...Bir solukluk işin var.En acilinden...Gecikme...Hızır ol ..al git beni öte yana.Bir gözümü bırak buralara ..Seyreyleyim beni bu hale sokanlara....

Haa kabahatim mi..herkesi çok sevdim.Lütfen sizler denemeyin....