68-69, hatta 70’li yıllarda, öğrencilik dönemlerimde İstanbul Büyükada’da Siplendit palas Otelinde de çalışmıştım. Yanılmıyorsam sahipleri Taşdelen’lerdi. Daha sonra işletmeciye vermişler sanırım; Müdür Yavuz Bey diye biriydi. Otel eski bir şato ve çok güzeldi. Otelin ortası taşlık ve aydınlıktı. Yerler ahşap, merdivenler ahşaptı. Balkonlardan aşağ bakıldığında düşülecek gibi, küçük dar ve yüksek; deniz manzarası çok hoştu. Önünde ıhlamur ağaçları ayrı bir güzellik katıyordu. Bu güzelliklere uymayan, Otelin önünde yolun altında harabe gibi bir yer vardı, işçiler orada yatardık. Bayanlar ve bazı işçilerse otelin en üst katında özel odalar vardı, bölmelerden ibaret, orada kalırdı. Altta tuvalet, duş yok. Denizde yıkanır damacana ile kuyu suyuyla duşu uydururduk. Saçlarımız yapış yapış olurdu. Kuyu suyunun tesirini azaltmak içineczanelerde çalışan arkadaşlarımız özel katranlı şampuan yaparlardı. Çalışana asla değer verilmezdi. Otel girişi mermer, sabah 4’ten sonra merdivenleri mermer tozu ile ovardık. Uyku yok, dinlenme yok. Yine de servisten sonra sahilde bir çay ne keyif verirdi. Yazlık sinemalar cabası. Anadolunun dört bir köşesinden arkadaşlar gelir, sezonluk çalışır, üç beş kuruş alır ve giderdik. Çalışan için en lüks iş yeri de Anadolu Kulübü idi. Köyden giden biri için Ada yazlıkları çok keyifli iş idi. Çilesi çok fazla, sosyal güvencesi pek olmasa da çalıştığımız yıllara ait çok güzel hatıralarımız vardı. 1976 dan bu yana Adaya hiç yolum düşmedi.
Şimdi bir reklam meili gelmiş; başında Siplendit var. Hatıralarım canlandı.
Okuyanlara selamlarımla.

Muharrem ELMACI
Geincik İlköğretim Okulu
Sinop