Girmeyegörsün hatıralar rüyalara...

Bir şeyler eksilir farkında olmadan.Alışılmadık bir gece alıştırır artık bir şeyleri kaybetmeye.Yalnızca ufak bir görüntü kalır yarına,bir damla gözyaşı düşer payına.Sanırsın ki o gecenin gündüze biçtiği bir değerdir.Yanılırsın sonrasında.Zamanla anlarsın o gecenin yalnızca oyunun ilk perdesi olduğunu.

İçindeki o sızı da o ilk perdenin,ilk acısı...

Sabahında artık her günaydın bir iğne acısı taşır içinde.Güneşin o sıcaklığına o kadar yakından sokulamazsın.Bedeninde duyumsadığın o ikinci acı bir yanık acısıdır oysa;

sonradan anlarsın.. Geceler içinde hep hüzün taşır sanırsın.Ta ki içindeki o huzuru fark edinceye dek.


İkinci perdesi oynanır oyunun ;sabaha yakın saatlerde.

Tam uykunun geldiğine dair inançlar gelir yerleşir içine.Kurtulamazsın...

İçinde bir acı daha hissedersin.Üçüncü bir acıdır bu ;ikinci ve son perdede oynanan.

O acı rüyadaki kahramana söylenmeden kalan sözcüklerin verdiği acıdır;anlarsın.


Bir saat gelir.Tam kalbinin kapısında çalmaya başlar,dinlersin yalnızca.Ufaktan kısarsın gözlerini;usulca.


Duymayagörsün o rüyadaki, söylediklerini;

uykuları bölünür...