Senin Umurunda mı

• 14 Temmuz 2011 Perşembe 21:38:03

Ne biçim bir aşk bu. Yüreğimde fırtınalar, bedenimde arzular, bitmeyecek bir sevda yolundayım sanki. Kış bitti. İlkbahar da bitti. Yaz da bitecek. Mevsimler gelip geçecek. Sen beni bitirdin ama, sevdalı gönlümde bitmeyi beceremedin. Sen benden bir türlü gidemedin. Bir yuva kurdun küçücük yüreğimde. Günleri, ayları, yılları sığdırdın. Özlem ateşinin içine attın ve gittin.

Gelişin muhteşem olur diye bekledim. Çok muhteşem oldu gerçekten. Her gelmediğin güne bir çizik attım. Sonunda baktım ki bütün duvarlar kara lekelerle dolmuş. Gönlüm gibi siyaha boyanmış. Tenim gibi sararıp solmuş. Tüm sabahlara esir olmuşum anlamadan.

Bir yanardağ içim. Her an patlamaya hazır ama senin haberin yok. Alev alev geceleri bedenimi saran ateşin. Özlem kuyusunun içinde kıvranıp duran yüreğim, senin eserin. Bu eserinle gurur duy herzaman. Çünkü seni bu kadar çok seven, bir başka kadın daha olmayacak hayatında.

Yıllar yaralı, günler ağlamaklı, vuslat ise mahşere kenetli. Sensizlik saklı sokaklarda. Işıklı caddelerde çaresizlik kol geziyor ve sevdam hüzünlerin içinde kahroluyor. Seni beklediğim günler gelmek bilmiyor. Yüreğimde ki aşk ise bir türlü bitmiyor.

Bir kurşundu yıllar önce deldi yüreğimi. Rengarenk sevda çiçeklerini serpti hayatıma. Yaşamımda yalnızca sen vardın. Herşey de heryerde yalnız seni görüyordum. Ve sen benim için herşeydin. Vazgeçilmezim olduğunda bir girdabın içine düşmüştüm. Çıkmak istedikçe daha da battığımı gördüm. Sonrası mı? Bir parçaydın ben de. Sol yanımdın. Aşkım, sevdamdın. Hayallerime sığan erkeğim ve benimdin.

Önce bir kıvılcımdı büyüdükçe volkanlara dönüştü aşkım. Sen de öyleydin. Çok yanmıştık bizleri yakan gecelerde. Denizin mavisine gözlerimiz takıldığında ruhlarımız birleşti. Daha da büyüttük yüreğimiz de aşkı. Daha da çok sevdik birbirimizi. Bazen bir şiirin güftesi, bazen de hayatımızın anlamı oldu yaşadıklarımız. Sen benimdin ve ben de yaşayacacaksın canım.

Kendini unuttuğun gün ancak beni unutabilirsin. Biliyorum ki hâlâ sendeyim ve seninleyim. Aklımda kalan son veda günü. Bana bakışın, yüreğinden yüzüne vuran acı bir gülümseme. Ben de sen gibiydim. İçimden gelen isyanı bağıracak haldeydim. Ama tuttum kendimi seni üzmemek adına. Hep bekledim gelmeni. Günler ayları, aylar yılları kovaladı. Beni ise, bekleyen gözlerimle, yoluna esir etti. Gün geçtikçe daha da koydu sensizlik. Ama anlamadın anlatamadım. Sevdayı başıma saldın ve öylece gittin.

İstanbul’da yağmur yüreğimde sen. Bedenimde aşkın kavgası, senin ise umurunda mı. Sevdanın acı yanı, bende yaşadı. Şiirlerim, şarkılarım yarım kaldı. Sevmedim sevemedim kimseyi. Gözlerim görmedi senden başkasını. Bir görsen halimi, bir görsen çektiklerimi, aşkınla sarhoşluğumu ahh bir görsen...Ama senin umurunda mı.

Menekşe Gülay