iyi dileklerinize teşekkür ederim... karakalem, sulu boya, yağlıboya, yapıyorum keyif için... SEVGİ VE SAYGIYLA...

kızın ne olduğunu bir sonraki öyküye taşırsak... gerçek hayatımda ayakkabıcı dükkanında çalışmış bir kız kardeş vardı, o şimdi yok... onu çok özlediğim bir gün, onu öykünün kahramanı yaparak ve onun hayatından az da olsa esinlenerek yazmak istedim, bu öykü çıktı ortaya... azıcık azıcık gerçek hayatımdan esinlenmelerle... mesela baba Halil Kaya'nın hastalık durumu şimdiki kendi durumumun aynısının tıpkısı... bir koah hastasıyım ve ilaçlarla yaşama tutunmaya çalışıyorum, dört duvar arasında... okuyarak, azcık yazarak ve en büyük eğlencem resim yaparak... odamdan, kokuyorlar, hijyenik değiller, hastalığına zararlı diyerek boya malzemelerimi çıkartmak isteyenlerle kavga ederek... SAYGI VE SEVGİYLE... Öykülerimi okumanız beni çok mutlu ediyor; ne olur okumaya devam edin...