(c) Bu yazının her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Yazının izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ailece kuşları seven insanlarızdır. Annem her sabah mutlaka tespit ettiği birkaç yere yem koymadan yapamaz..Bu yazıın devamını merak ediyorum...Umarım, anne kumruya birşey olmamıştır ve yavrular başlarına birşey gelmeden doğar... Saygılarımla...
Resim içimi sızlattı Saadet Hanım. Hele erkek kumrunun hali...Biliyor musunuz, ben de bir kumru iyileştirmiştim Allah'ın izniyle. Kalbi görünüyordu. Galiba kedi parçalamış. Sokakta bulup getirdi kızım Sude. Ölür dediler. Neler yapmadım ki onun için. Pomatlar, tentürtiyotlar kuşlar için özel vitaminler. Öldü ölecek derken, su içmeye başladı. Sonra yemek yedi. Sonra çamaşır sepetinin altında da olsa uçma talimi yaptı. Nihayet gitme vakti geldiğinde sepeti açtım. Uçtu uzaklaştı. Sonra geri dönüp karşı çatıya kondu ve bana baktı. Bana baktı bundan eminim. Sonra tekrar gitti.
Kumrular özel hayvanlardır. Gerçekten duygusal oldukları söylenir. Bu öyküyü hak etti Aslan Baba. Sonunu merak ettim. Çok başarılı ve şiir gibi bir anlatım. Kutluyorum. Sevgiler.
Şimdi pencere kenarında yalnızca boş bir yuva duruyor. Ne ana ne baba ne de yavrular...
Her canlı ölür. Bu değil beni kahreden. Beni kahreden bu yumurtaların yokedilme sebebi...
Halen kendime gelmiş değilim...
Biliyor musunuz, ben "İnsanoğlu" denen varlıktan çok korkuyorum artık... Merhametsizliklerinden, vicdansızlıklarından...
Kırılan yumurtanın resmini bugün çektim. Dün akşam eve geldiğimde etrafa bakmış ancak görememiştim. Ama tahmin etmiştim aşağıya atıldıklarını... Çünkü belliydi...
Alt katta boş ev var ve tamirde... Balkonu (avlu gibi bir şey) moloz dolu... Anahtarı ev sahibinden aldım ve gittim baktım yumurtalar orda mı diye... Birini göremedim ama biri duruyordu işte böylesine bir briket parçasının üstünde...
İçim dolu... Ve sanıyorum yazacaklarım daha çok uzayacak...
Allah nasip ederse yazarım inşaallah... Çünkü çok etkilenmiş durumdan ve üstelik kendi kendimi de suçluyorum...
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz