Kabul

• 12 Temmuz 2011 Salı 22:25:46

Tanımak fiili, sende bulunan, başkalarının seni gördüğü pencereler gibi. Dışarıdan sana bakan kişi durduğu konuma göre görebildiği bazı pencerelerden seni tanımlar. Ve de görebildiklerinden yalnızca perdesi açık olandan yani senin izin verdiğin kadar görebilir. Sen beni tanıyor musun diyorsun? Bende sana diyorum ki; ben seni yani bulunduğun evi almışım ışığı göz kamaştırmayan havasını bin bir çiçeğin süslediği, gecesini yedi kandilli süreyyanın aydınlattığı gönül bahçeme koymuşum, sorgusuz sualsiz. Hangi pencereyi açarsan aç karşında bulacağın aynı manzara. Bu bahçe artık benim otağım olduğuna göre sınırsız özgürlüğe de sahip oluyorum.

Peki her şeyi yapabileceğim özgürlük çerçevesinde bana olan sevginin değişmeyeceğini söylüyorsun. Bu bana biraz mantıksız geldi. Şöyle düşünelim; şu şu sebeplerden dolayı seni seven biri olduğumu hayal et, gün geldi ki seni sevmek için gerekli olan şeylerin oluşturduğu çerçevenin için boşaldığı veya yeni eylemlerle senin o çerçeveye sığmadığını düşünelim. (İşte benim aklımın almadığı şey burada başlıyor bir gün biri senin her şeyinken yarın bir şey ifade etmiyor.) Sevgiyi sebeplere bağlamak bazı şeyleri değişmez olarak kabul etmeyi gerektiriyor. Değişimin yaşamın ayrılmaz parçası olan şu dünyada bazı şeyleri değişmez olarak kabul etmek daha başlangıçta sonun sınırını çiziyor.
Hala bu sınırları çok geniş her halinle kabulün mantığını açıklığa kavuşturamadın dersen;
İnsanın özgürlüğünün tercih yapmaktan ibaret olduğuna değinmiştim. Sınır çizilmeden verilen sevgi, sebeplerden verilenin yani seçeneklerinden bazılarını ayırıp kalanlardan tercihini yap demeni aksine, yapabileceğin tercihleri değiştirmeden, tercih nedenlerinin alt başlığı olarak yerini almaktadır. Bu ince fark şunu getirmekte; seni sen yapan şey tercihlerden ziyade o tercihlere neden olan şeyler, seni sen olduğun için sevmekte nedenlerinde karşıdakinin kendini görmesiyle mümkün bu bağ da karşıdakinin nedenlerinin arasında olduğunu bilince sağlanıyor. Dolayısıyla sevgi olunca sen ben ortadan kalkıp tek bir bütün tezahür ediyor.