Yazınızı akşama doğru okuduğumda, son bölümdeki açıklamayı, beni bağışlayın, sizin gibi bir kaleme yakıştıramamıştım.
Hedefinde en güzele, mükemmele ulaşmak olan bir kalemde bu olmamalıydı. Eleştirini bu konuda yapacaktım. Silmişsiniz.
Yine de bu konuya değinmeden edemedim.
Başarılarınızın devamını diliyor, saygılar sunuyorum.

devamını bekliyorum....
saygılarımla...

Nedense hep ilgimi çekmiştir dişhekimine giden hastaların ruh hali:))Tüm bu gerginlikler zavallı dişhekiminin yaptıgı tedavilerle alakalı olamaz değil mi...:)))Şaka bir yana güzel başlamış yazınız.Azıcık gerginlik de var ama olsun onun da vardır bir sebebi.Yazmak güzel bir yöntem ruhu dinlendirmek için.Yazınız ki terk edip gitsin kötü fikirler içinizden.Ruh arınsın, nefes alsın, yaşasın...Merakla bekliyorum öykünün gidecegi yönü.Saygılarımla...

nuray telli tarafından 7/12/2011 1:12:00 AM zamanında düzenlenmiştir.

Öyle anlaşılıyor ki, Aslan Baba'nın hikayesi devam edecek,, ARKASI YARIN kuşakları olurdu eskiden radyolarda. Bir an o geldi aklıma,, Arkası Yarın,,,, en heyecanlı yerinde kesilirdi radyo tiyatroları. Ben de bir devlet memuruyum ve iyi bilirim emanet parayı,,, Her ayın 15 'inde alıyoruz elimize,, alış o alış.. akşama sıfırı tüketmişiz.. Elimizde kalıyor son para da.

Dişler mevzuu ise, hep korkutur beni. Yıllar önce acemi bir diş doktoru kanal tedavisi yapacağım size diye, güzelim dişimi kırdı,,, çok fırçalamaktan da 3 dişim çürüdü.. Evet, yanlış duymadınız,, bastıra bastıra fırçalamak dişi çürütüyormuş..

Ayran da içiyorum,, yoğurt da yiyorum gerçi . Yine de çürüyor dişlerimiz,,, Basınç yapınca fırça sertçe,, (dr. öyle dedi) dişim çürümüş,, Güler misiniz?? Ağlar mısınız??? Ama gerçekten böyle oldu.. Fırçalamasam da olmucak.. Bulamadım bir çözümünü. hay Allah,,,, kaptırdım gittim ,, özür.. dertleşeyim dedim biraz,, efendim Aslan Baba'nın durumu ne olacak?? Ben bunu merak etmekteyim.. Kalın sağlıcakla..

Biz de okuduk bir güzel. Yazarın neden en dibe hüzünlü bir not düştüğünü düşündük sonra...

İlk bölümde bir şeyler söylemek zordur serilerde. İkinci bölüm bize neyin ne olduğunu daha iyi gösterecek. Ama keyifli bir bölümdü. Artık öyküleri kaçırmak gibi bir mazeretimiz de yok:)) İkinci bölümü bekleyeceğim.

Ama sizin üzen her ne ise, doğru yoldasınız. Yazmak can simidi olacak, belki karaya kadar yüzemeyeceksiniz ama en azından yakınlardan bir gemi geçinceye kadar hayatta kalacaksınız. Siz yazın ki; sesinize gelelim...

Sevgiler.