HAYAT......!!!!!

• 10 Temmuz 2011 Pazar 18:39:27

Bu gün pazar...Ben yine aynı yerde ,yine hüzünle çayımı dükkanda yudumlarken ,kimsesizim ve yalnızlığımla başbaşayım..Yalnızım derken ,mecazi anlamda...Çünkü,karşımda kötü günlerimin yoldaşı,arkadaşım,dostum oturuyor...

.Kulaklarımda Sibel Can’ın son çıkan albümünden KADER ŞARKISININ nağmeleri ....Sanki ,kalbime bir lav misali akarken,yüreğimdeki yangının,ruhumdaki isyanın tercümanı gibiydi....’Hayat ,sen bize nazik davranmadın,herkese eşit yazılmadın,hayat sen bize adil davranmadın ’o ne güzel sözler,yarabbi...!!!!!Sanki beynimden ruhuma,saçımdan tırnağıma geçtiği yeri yaktı ,gitti....Dinledikçe kendimi şarkının sözleri içinde kaybettim adeta...Her harfi,her hecesi,her kelimesi sanki beni anlatıyordu...Kendimle o kadar çok özdeş hissettim ki,anlatamam...Hayatın ;kimilerine ne kadar adil davrandığı değil,onların bunu hakedip etmediği önemli bence...Şarkıda olduğu gibi...!!!!Kader o kadar soyut bir kavram ki,biz onu somutlaştırarak,ona çok büyük anlamlar yükleyip,hayatın bize yaşattığı tüm haksızlıkları kadere bağlıyoruz....Aslında dünya çok hızlı bir şekide değişiyor,belki de biz bu değişime ayak uyduramadığımız için ,bu kadar acı çekiyoruz...Çünkü;yeni dünya düzeninde insanlık adına kaybettiğimiz değerler,toplumsal,bireysel ilişkileri yıpratıyor,duyarsız,bana neci bir nesile doğru büyük bir hızla ilerliyoruz...Bu durum nüfusun hızlı bir şekilde artmasına,ekonomik paylaşımların bireylere dağılımında azalmasına ,aile kavramlarının yıkılmasına neden oluyor...Bu tabiki,bir eğitimci olarak beni oldukça üzüyor...Bu gelişmeler toplumun bir parçası olarak tabiki,beni de etkiliyor...

Nerden nereye geldim...Hayatla mücadele ederken;dik durmak,ilkelerinden ödün vermeden,boyun eğmeden,onurunla yaşamak,bu yeni dünya düzeninde bizim gibi insanlara acı veriyor..78 kuşağının sancıları hala canımızı acıtırken,içinde bulunduğumuz yaşam savaşı da bu acıları adeta perçinliyor...İşte o zaman ,Sibel Can’ın okuduğu şarkının ’,kader sen bana adil davranmadın,kader sen bana nazik davranmadın’ sözleri beni kalbimden vuruyor,çünkü,bu sözler gerçekten beni anlatıyor...Tabiii,benim gibi daha bir çoğumuzu da anlattığı gibi....

Kadere isyanımız ,daha doğarken ağlamakla başlamış bence..
Belki de bütün bu yaşadıklarımız,bizi biz yapıyor,hayata başka gözlerle bakmamızı sağlıyor...Ama ne olursa olsun,acısı büyük bu yaşamın...Kimileri gülerken,kimileri ağlıyor,kimileri de bu dünyaya geldiği gibi gidiyor..Yaşadığı onca acılarla,hayalkırıklıkları ve aşklarıyla ,hiç yaşamamış gibi sanki....Yaşarken ne biriktirdi ise çantasına koyarak ,onu da alıp birlikte ,iz bırakmadan gidiyor insan... Çantasında yok yok....!!! Acı,keder,hüzün,mutluluk,aşk,sevgi,hayalkırıklığı......vs....Giderken her şeyi arkada bıraktığımızı zannediyoruz aslında,ama yanılıyoruz.....!!!Yaşam boyu ne biriktirdi isek,hepsi de bizimle birlikte çantamızda gidiyor ,diğer tarafa....Tek dileğim,bu dünyanın çilesini,orda da çekmemek....Hiç değilse tanrının orda bize adil davranması...

Hayat hiç değilse hepimize bundan sonra adil olur, dileklerimle... Sevgiyle kalın ........