Köylünün biri; her gün belirli bir vakitte, evinden çıkar ve hemen az ilerde karşı yakadaki camiiye gider hocadan vaaz-ı nasihat dinlermiş..Fakat cami ile evin arasında azgın bir dere olduğu için, teee üç dürt km. ilerde ki köprüyü dolaşır, gider gelirmiş... Birgün hoca vaaz ederken ’Bir insan allaha güvenipte denize yürüse o kişi batmaz ’demiş..
Köylü o kadar saf ve temiz ki,dönüşte kendi kendine’Hay hocam sen sağol her gün köprüyü dolaşmaktan imanım gevredi ydi anlayışıyla, artık suda gider gelir olmuş..Sonra bir gün hocayı, teşekkür maksatlı evine davet etmiş.İşte ne varsa keçiden süt yoğurt tarladan karpuz, ikram etmek için..Hocayla çıkmışlar, derenin başına gelmişler, köylü yürümüş gitmiş, ama hoca,!! hoca bir dereye bir köylüye bakmış ve durumu anlamış,’Gel dostum köprüden dolanalım ’ demiş. Köylü şaşkın . Hocanın kendisine hem öğretip hem de niye O kadar yolu yürüttüğüne mana veremeye, veremeye mecbur o kadar yolu yürümüş. Zavallı köylü..
.
.
.
.
Köylü’mü yoksa Hoca’mı ZAVALLI...?
.
.
.
yok,sul








.......