Hüzün Salıncağım

• 6 Temmuz 2011 Çarşamba 22:11:36

6:39
Konu : Hüzün Salıncağım

Bir hüzün salıncağındayım evet, ellerim iki yana açık, sallanan, yukarı tutunmuş kollara sarılmış avuçlarım. Sezgilerin ne denli kuvvetli bilmiyorum ama ben buradayım. Gitmeye de niyetim yok sözün açığı -sen beni kovmadığın sürece ve biliyorum ki bana bunu yapmazsın- Vefa dolu yüreğin, sabır dolu kucağınla hep kollarını açmışsın bana. Kalbini, gözlerini,kucağını açmışsın biliyorum. Böyle olmasaydı, bu kadar yıl şımarıklıklarıma katlanmaz çeker giderdin zaten. Suskunlaştım gün geldi, yanlızlığımla boğuştum bazen, gitmelerimle seni çok incittim ama olmayacak umarım bundan sonra. Her sabah elimden geldiğince mail box ıma bakıyorum ve vakit bulduğum sürece de hızlı hızlı yazmaya çalışıyorum.
Bilmeni istiyorum ki; Sıfırın altına düşen sokaklarda, koltuk ısıtması bozulmuş arabamın içinde kendimi ısıtmaya çalışırken bile bana yardım eden tek sen varsın. Gözlerinin içine bakıyor, ellerini avuçlarımın arasına alıyor ve saçlarını kokluyorum. Ofise nasıl vardığımı anlamıyorum bile böyle anlarda. Sadece park ediyorum, odama geçiyorum ve bilgisayarımı açıp hemen maillerime bakıyorum. Beni sana, seni bana ulaştıran bu güzel ve sarsılmaz köprünün üzerine çıkıp adımlıyorum aramızdaki mesafeyi o zaman. Hüzün salıncağından atıyorum kendimi ve mutluluk kaydırağından aşağı bırakıveriyorum yorgun bedenimi ama genç olan ruhumla birlikte...
Yalnızlık güneşinin sıcağı yüzüne hiç vurmasın GÖKKUŞAĞIM... Ellerin ısınsın YILDIZLARIN tatlı edasında. HİCRAN’ların çırpınsın mutluluk kucağında HÜLYAM... Görüşmek umuduyla, Hayal Gemin, Suskunun.
..........................................................................................................
Cevap: Hüzün Salıncağının Halatları kopar elbet birgün senden uçar gider tüm hüzünler
SEN YOKMUSUN, SEN YOKMUSUN
BİLİYORMUSUN benim, hayatta kimsenin zenginliğinde, ihtişamında , gözüm olmadı olmazda
kimseyi kıskanmadım benim tek bencilliğim dostluk konusunda ben sadece bu konuda yanlış düşüncelerdeyim
ben benden beklenilenden fazlasıyla kalbimi açıyorum sonuda hüsran çünkü çok kırılgan çok gururlu bir yapım var .Dikkatini çekerim gurur derken bu kibir değil , sezgilerimin ne denli kuvvetli olduğunu tabiki tahmin edemezsin
fakat bir gerçek varki bazı şeyleri tahmin edebilirim , aklıma gelen olaylar gerçekleşir vs vs fakat şuda varki
artık susmalıyım değilmi senin şu gitmen konusundaki maillerime son vermeliyim çünkü bir şeyi 40 sefer söyledinmi olur derler ya , biliyormusun hani kimsenin birşeyinde gözüm olmadı diyorum ya, lakin yazılarının hastasıyım
onları kendimde bir kitap haline getirebilsem ben aslında çok , kitap okuyan biriyim hayatımdaki başlıca olmazlarım
sen 1, kitaplarım 2, tv 3 başka önceliklerim yok senin yazılarından çalmış gibi olmak istemiyorum fakat ne yapayımki düşünceler aynı olunca sen dışa vururken ben içimde saklarken birde bakıyorumki hani dün yazdım ya ruh ikizim diye bak işte ta bu sabah içimden birkaç mısra geçirdim kendime ait sözler sana ithafen
daha güzel olmalı , kulağa daha hoş gelmeli kafiyeler sıralanırken derken bu günkü yazında benim şiirimde düşüncelerimde olana benzer bir satırın var bilmeni istiyorumki sıfırın altına düşen sokaklarda diye bahsettiğin kısım
hani koltuk ısıtması bozulmuş arabamın içinde kendimi ısıtmaya çalışırken bana yardım eden tek sen varsın diyorsun ya
İŞTE ÖYLE BİRŞEY
UMARIM YAŞLANINCA ALZHEİMER olmam çünkü seninle dolu okadar çok , okadar çok yazı birikimi varki aklımda
hiç birini aklımdan çıkarmış değilim hepsini dün gibi hatırlıyorum
Hülya