KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
YAŞASIN KÖTÜLÜK
Öncelikle tüm okurlardan özür diliyorum.Bir anlık kendi kendine yazarak konuşmanın halidir okuduğunuz yazı.
Evet, iyilik eğer ; kötü olanın sonunda aldığı mükafatın yanında ; şeytanın ayakları altında ezilen kelebek gibi oluyorsa her harukârda kötü mutlu oluyorsa ....iyi olmanın ne anlamı var ki...
Ne anlamı var ki... eğer mutluluk kötünün oluyorsa.... asıl iyi olan kötü olmak demek değil midir o zaman.
Ve İyi olan ise kötü ...hep kötülükleri mıknatıs gibi çeken, insana eziyet çektiren bir şey bu iyilik denen şey. En büyük kötülük değil mi hem kendine, böyle iyi olmak.
Kendinin kendine yaptığı kötülük olmuyor mu bir anlamda bu iyilik denen şey.Sonunda iyi de kötü oluyor yani.İyi yok .Yok iyi diye birşey yok.Yok.Mantıkta yok.
Birinin iyiliğine diye düşündüğün başka bir yerden yine kötü oluyor.Kötülük her harükarda sızacak bir mecra buluyor kendine.
Dünya da iyilik diye bir şey yok.Yok .yok.yok yok yok.inanmıyorum artık ben iyiliğin gücüne de hiç birşeyine iyi olmak demek kendine kötü olmak demek sadece.
Arada ki tek fark bu kendini aleni kötü adledenler başkasına kötüler,
Kendini iyi adledenler kendilerine kötüler.... SONUÇTA KÖTÜ HEP VAR.HEP VAR.
İşte burda başka şeyler devreye giriyor.
Başkasına kötü olan ; bencil, egoist, yalancı, sahtekar, düzenbaz tamamen kendi iyiliğine odaklı KÖTÜ... Bak o da iyiymiş demek ki KENDİNE İYİ.
Kendine kötü olan : Başkasını düşünen başkası incinmesin diye kendini inciten , sevgi, vefa, sadakat, sabır gibi şeylere ev sahipliği yapan.Ama bunların hepsinin önünde, sanki bir manga askerin idam mahkumunu kurşuna dizilmesi gibi duruma düşüyor.
Hem de hiç acımadan.Demek ki onlar da kötü.Demek ki sevgi de kötü, demek ki vefa da kötü, sadakat ta , sabır da ... hepsi kötü çünkü iyi onlara tutanarak nefes alırken onlara güvenirken bir bakıyorsun havanı kesmişler.Karbondioksit yüklemişler.
Elini bırakıvermişler uçurumun kenarında sallanırken tutunduğun toprak kayıvermiş ya da ONLARDA KÖTÜ .
İYİ DİYE BİR ŞEY YOK. İYİLİK DİYE BİRŞEY YOK.İYİ DİYE BİR ŞEY YOK.
Artık ne söylense boştukta salınır bundan sonra .Anlamsızlığın anlamına ulaşmak gibi bu.
Bazı İnsanlar boşuna kötü olmuyormuş biliyorlarmış demekki önceden her kötülüğün sonu iyiliğe gider diye bu maksatla kötü oluyorlarmış demek ki. İyilik düşünenler tamamen cehaletinden iyi oluyorlarmış .
Sonuçta kötüyüm diyen aynı zamanda iyi de kendilerine iyi.
Yaşasın kötüler bu kadar kötü değilmiş aslında.
İyilerde sandığımız gibi iyi değil kendilerine kötüymüş aslında.
Eeeeeeeeeeee
Biri başlangıçta kötü.... diğeri sonuçta
Biri başlangıçta iyi ..... diğeri sonuçta
Hangisi ?
Başı mı iyi sonu mu ?
YORUMLAR
başı kötü olsada hep sonu iyi olur diye düşünür dururuz . bu da kendimizi bir avutma halimidir bilmem ...
"yaşasın kötülük" güzel bir ironi... (çaldım bu cümleyi müsadenizle)
bizim öfke ... anlaşılan sana da uğramış kerata ...
hem de en darmadağınından !
...
çok güzel bir yazı...
ama kafanın karışıklığı benim de kafamı karıştırdı şimdi iyi mi ...
tüm bu cezbedici ödüllerin cazibesiyle ben de çok düşündüm KÖTÜ olmayı ...
düşündüm ... ve düşüncelerimle bile yargıladım sonra kendimi... kendimden nefret ettim ...
evet ... kötüler ... kötülükler ... çoğu zaman kazanıyor gibi görünse de ...inan bana bu onları hiç mutlu etmiyor ... çünkü kötülere hiç bir kötülük yetmiyor ...
doyumsuz bir bataklık gibi ne bulursa girdabına çekiyor... ama doymuyor ...
...
iyilikse deniz gibi ... öylesine ışıl ışıl... öylesine bereketli ...
arasıra hırçın dalgaların med-cezir sillesiyle sersemlesen de herseferinde fazlasıyla mutlu ediyor seni ...
...
ve sen ! ... eminim geçici bir sıkıntı ve kafa karışıklığıyla yazdın bu cümleleri ...
çünkü benim ay/nam kötülüğü kelime olarak da sokmaz hayatına ...
...
iyi ki tanımışım seni...
Güzeldi, sıradışı game-theory halleri buldum sizde. Ve aynayı zaman zaman yüzümüzün arkasına tutabilmeliyiz bence de. Israrla karar anı beklemek anlamsız, bazen en kuvvetli tutunuştur kararsızlık. Tebrikler.
Nasılsa bu fikirde kalmayacaksınız. Tanıdığım kadarıyla hiç bir şekilde kötülüğe meyilli olaamayacak bir kalpsiniz. O yüzden fazla bir şey söylemeyeceğim. Yazıda bariz bir öfke var. Zaman zaman hepimizin "doldu artık" dediğimiz bardağın taşma anı...
Ama yine de meramınızı çok düzgün bir şekilde anlatışınıza hayran oldum.
Sevgiler.
Canım benim, yazına bakınca, o sevgi dolu insanın nasıl sinir küpüne döndüğünü düşündüm ve kötüleri...
Kim kötü? Hepimiz mi, yoksa bize yanlış gelenler mi? Ya da hoşumuza gitmeyenler mi? Her ne olursa olsun, iyilik ve iyilik yapan kazansın diyorum ben.
sevgimle.
Her ne kadar yaşasın kötülük desen de şair üzgünüm ama senin bünyene uymaz bu alerji yapar ki;yüreğindeki sevgi selini yorumların ve şiirlerinden insani duruşundan özümsüyoruz onun için hiç kusura bakma bu uymaz sana...
Tebrik ederim güzel bir anlatımdı
Emeğine
Güzel yüreğine
Sevdana sağlık
Dostlukla...
Hayatın özde bir gizi olduğu gibi, insanlarında gizleri vardır...Yüksek sesle ben açık sözlüğüm diyen adamın bile gizlediği onlarca şey vardır. Yani herbirimizin birer kozmik odası vardır, kendimize bile açmaktan imtina ettiğimiz. Biz kendimiz tam olarak elevermeyince, karşıdakinin herşeyi tam olarak doğru anlaması mümkün olmaz, gerekli mi? Bunu da bilmiyoruz...Ama gizeminde bizi hayatta tutan şeylerden olduğuna inanırım...İyilik ve kötülük kavramı, insanların biribirini tanıdığı oranda anlamlı veya anlamsızdır. Bu biraz resim çekmek gibi sadece görünen yanlarımızı seyrederiz resimlerde. Hayata ve insanlara bakışımızda, karşıdakinin müsade ettiği kadardır. Ne bulduysak onunla yetiniriz...Herkes aslında inandığı hayatı yaşamaya çalışır biraz. Bu kimimize iyilik olarak yansır, kimimize kötülük olarak. İnsan yazıda bile bir şeyi gerçekleştirmek üzere yola çıkar, ama, insanlar onu binlerce amacı için kullanır. Yazan, söyleyen ne kadar suçlu ? İyiylik ve kötülük kavramına toplu olarak bakarken, işin alıcıda daha çok düğümlendiğini görmeliyiz...
Güzeldi efendim...Selam,saygı...
