Annemin, doğum günü bugün. Bir yarımda buruk bir mutluluk yaşıyorum, çünkü; ben de anneyim. Bir yarımda hüzün doluyum, çünkü; ben annesizim sensizim anne...
Öpeceğim eller yok! kemiklere dönüştü.
Bulsam; onları’da öperdim, anne.

Ellerinin, sıcaklığını özledim, yollar çok uzak gelemem! Sana en çok sevdiğin laleler’den getiremem! anne.Toprağına bir yudum su dökemem ki! anne. Dualar okudum sana gönderiyorum. Doğum günün kutlu olsun anne.
Kaç bayram geçti? kaç anneler günü, kaç ölüm yıldönümü... yoruldum, artık sayamıyorum anne.

Gelemedim hiç birinde; toprağına bile, dokunamadım. Belki yabani otlar bitmiştir üzerinde, gelseydim; onları da yolardım, sarmaşık güllerini budardım, baç ucunda bir kaba; su koyardım; kuşlar içsin diye,cıvıltılarını duyardın.
Gelemedim yine...
Bu seferlikte affet! sen anlamazsan kim anlar ki beni anne...

Bilirim! dönülmez bir yerdesin.
Bilirim! sadece yaşayan insanlar kutlar doğum günlerini...

Ama; ölenlerin doğum günlerini’de onları; seven, özleyen,unutmayan, sevdikleri kutlar dünyada özlemle...
Seni unutmadım! bilmeni istedim.
Doğum günü bahane ben; seni
Özledim işte! ANNE...

V.Kayra