KAHRAMAN

• 5 Temmuz 2011 Salı 00:09:01

Masamın üzerinde bir kaç karalama, basit şekiller veya sözler değiller aslında. Yakından bakınca görebileceğin bir ruh saklı içlerinde, gecenin karanlığında mum alevinin anlattığı bir hikaye. Faili meçhul bu kalemin, kim vurdu bilinmez, yatıyor öyle boylu boyunca yanında bir sarı sayfa dost bellediği kendine. Sessiz bir karanlıkta dinlemelisin sahilin türküsünü, o zaman kalem dile geliyor işte idare kandilinin oynak alevinin eşliğinde.

Anlatayım madem size hikayelerini okumak zor geldiyse. Yosun kokulu sahilden gelen bir nefes kadar kısa. Bilinmez bir diyarda bilinmez bir kahramanın sıradan bir hikayesi bu. Yaptıkları öyle akıl almaz şeyler de değil aslında ama yürek ister düşünmesi bile çoğu insana. Aç bir kediye süt vermek, yoldaki yaşlı adamın eşyasını taşımak kadar basit. Sabah sizi gördüğünde günaydın demek, yaptığınız ve hatta umursamadığınız bir şey için teşekkür etmek gibi asil. Sizden çalıp kendine vermek değil onunkisi, yoktan var edip size dağıtmak bir nevi.

Basit geldi değil mi nesi kahraman dediniz bir an. okuyupta bunca satırı, bir şey mi söyleyecek dediniz. Hayır tüm hikaye bu kadar, kahramanımızın hikayesi bu işte. Sıradan demiştim size.

Peki şimdi siz söyleyin. Kaç kahraman var aramızda. Kimseden çalmadan yoktan var derek bir iyiliği?????