10 temmuz 1992 da açtım gözlerimi anlamsızca ağlıyordum karşımdaki ise onun şaşkınlığıyla bakıyordu içten,sıcakve şevkatle...her ağladığımda susturmak her acıktığımda karnımı doyurmakla mükellefti gerisi önemli değildi benim için ozamanlar yanımda olmuş olmamış farketmezdim bile nereye gitse gölge gibi taşırdı beni yanında nezaman cıyaklasam yanıma koşupbakardı neydi kimdi niye bakıyordu anlamıyordum...zaman geçtikçe varlığına alışmaya tanımaya başlamıştım bi saniye ayrılsa gözümün önünden aramaya koyulurdum bu alışkanlığın sebebi o olsa gerek..tuhaf tuhaf hareketler yapıyor sesler çıkartıyordum yanımda yine o vardı tabiki her yaptığma tepki verip sevinç çığlıkları atıyordu meğerse yürümeye başlamışım bunuda o öğretti bana ..
diş fırçalamayı .oyun oynamayı,kumlardan kale yapmayı ,çatal tutmayı öğrettiği gibi

sonraa mavi bir elbise aldı bana yanında çanta ve ayakkabı elbisemin üstünde anneannemin evinde gördüğüm beyaz bezden vardı ufak bir hediye olduğunu söyleyip elimden tuttu biyere götürdü , okul ! okul neymiş o öğretti bana . ödevlerime yardım etti beslenme çantamı hazırladı yavaş yavaş ne olduğunu anlıyordum

vee büyüdüm ...Bugün 10 temmuz 2011 ve ben 19 yaşındayım ve yine yanımda o var .gözyaşlarımı siliyor ben gülünce gülüyor başıma bişey gelse ilk ona sesleniyorum ve ilk onun canı yanıyor Küçüklüğümdeki ben ile şimdiki ben arasında bi fark var. Bilmiyordum o zaman gözlerimi açtığımda gördüğüm o ilk kişinin kim olduğunu,bilmyordum bana yürümeyi öğreten o insanın nereden geldiğini, bilmiyordum beni okula götüren o bireyin ne olduğunu..
Artık biliyorum kim olduğunu, ne olduğunu, nereden geldiğini,Artık biliyorum onu göremediğimde neden ağladğımı..
O benim pusulam en yol göstereninden, o benim anahtarm en olmayacak yerleri açanından, o benim aynam her şeyin gerçek yüzünü en göstereninden o benim ’ ANNEM ’ en sevileninden..
Küçüklüğümde bana çatal tutmayı öğretiyordum şimdi doğru insan tutmayı öğretiyor.Küçüklüğümde çevremdekilerin ne olduğunu öğretiyordu şimdi nasıl olduklarını öğretiyor. küçüklüğümde oyun oynamayı öğretiyordu şimdi hayatı öğretiyor.
O günlerde olmuş ya da olmamış farketmezdi ama şimdi farkediyor o olmazsa hayat durur Bir gün bnde anne olucam tıpkı annem gibi bi anne olucam..
Seni çok seviorum annecimm..!