İki yıl önce inşaatına başladığımız bu ev yapılmadan önce,şimdiki oturma odasındaki iki koltuğun arasında yaşıyordu.
Kırk yaşının üstündeydi.
Dedem bir çördük ağacı dikmiş,zamanla kesilmiş ve üzerine armut aşılanmış büyük bir armut ağacı olmuş kendisi.
Ne kadar istemesekte,iki arkadaşı ile beraber onu bu hayattan uğurlamak zorunda kalmıştık.
Evet..
Su verir,budardık onu.O da karşılığında bize meyvesini ikram ederdi.
Gölgesinde masamız ve sandalyelerimiz olurdu yazları.
Abartmıyorum bir tona yakın meyvesı olurdu,bereketlenir bütün çevreye,kargalara,serçelere,bize de yeterdi..
Burada olmadığımız zamanlar hor davrananlar olduysada,biz hep iyi davrandık bir dediğini iki etmedik.
Ruhunu teslim ederken bile bize hizmet etti.Soğuk memlekette evimizi,ocağımızı ısıttı.
Son gördüğümde kütüktü,o haliyle bile yakışıklıydı..

Erdem Arslan