KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 546 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
ÇALIŞAN ANNEM
evet ben bir çalışan anne ve babanın evladıyım mutlumuyum galiba onları göremesemde evet çünkü yaşadıklarını biliyorum ben doğduğumda başlamış sıkıntı yaş 1 sabah erkenden sıcak yatağımdan kalkıp hiç tanımadığım annem gibi kokmayan birinin yanına gidiyorum orda bütün gün anne özlemi ile yanıp tutuşuyorum arada bir annem gelip süt veriyor o anların bitmesini hiç istemiyorum ama bitiyor ve annem beni bağrına basıp öpüp gidiyor günler bu şekilde geciyor arada annem gibi kokmayan insanların değiştiğini anlıyorum başka başka evlere gidiyoruz yaz kış yağmur çamur devam ediyor. ve nihayet aklım eriyor konuşuyorum anne gitme beni bırakma ben orda kalmak istemiyorum bugün iş varmı yarın yatağımda yatacağım oley anne senle uyuymak istiyorum gibi kelimeler kullanmaya başladım evet söylüyorum ama annem bana çaresiz bakışlarla bleni bırakıp gidiyor SENİN İÇİN diye ama bilmiyorki benim için sadece o önemli yanımda olsa sarılsam kokusunu duysam yeter anlamıyorum hep SENİN İÇİN diyor ama beni bırakıp gidiyor yaş ilerledikçe alışıyorum artık okul vakti dersler dershaneler en güzel eğitim alınıyor benim için ama sevği yok anne baba yok onlar benim için çalışıyor eve geldiğimde çoğu zaman annem işte oluyodu bende eve geç geliyodum annemden önce gelip evdeymiş gibi yapıyodum ergenliğe yeni girmiştim kimseyi istemiyordum asi takılan arkadaşlarla vakit geçiriyodum evde bulamadığım ortamı dışarda aramaya kalktım sigaraya başladım ama kimsenin haberi yoktu gizliden içiyodum param çoktu sağolsun ailem hiç paramı eksik etmezdi para çok olunca arkadaşlarda kafa dengi okuldan kaçmalar kızlara takılmalar falan derken içki hayatıma girdi artık yalan söyleyerek evden çıkar arkadaşlara gidiyorum ders çalışmay diyerek dışarda içki içerdik. bi arkadaşla tanıştık hayatımı karartan kişiyle evet doğru tahmin ettiniz UYUŞTURUCU müptelası oldum eve gitmiyordum ailem öğrendi zorla bi hastaneye götürdüler ve dayanılmaz acılar çektim. annem ağlıyordu neyini eksik ettik neyini nasıl yaptın bunu neden diye sadece ANNE SEVGİNE MUHTACIM dedim kendimden gecmişim kendime geldiğimde annem yanımdaydı uzun bi tedaviden sonra kurtuldum bu illetten ve annem işi birakmıştı SENİN İÇİN dedi işte şimdi oldu anne annem
YORUMLAR
Bu duyguyu hiç yaşamadım,annem hep yanımdaydı ama çalışsa idi de bizim için çalışacaktı.Lakin yaşamadığı için bu duygu için ne desem boş.Yazının başlığı etkileyici idi de...Sevgiyle kalın.
Aysel AKSÜMER
Öncelikle hoş geldiniz demek istiyorum. Yazınızın başlığı beni sizin sayfanıza adeta çekti ve getirdi. Neden mi ? Çünkü ben de yirmi dört yıl resmi bir devlet kuruluşunda memuriyet yaptım ve geçen sene emekli oldum. Çocuklarımı ben de bırakıp işe gittim ama benim çocuklarım ve ben şanslıydık. Çünkü kayınvalidem emekli ilkokul öğretmeniydi ve çocukları çok seviyordu. Üstelik aynı sokaktaydık ve ben çocuklarımı karşı apartmana babaannelerine bırakıyordum. O yüzden sevgi eksikliği hiç yaşamadı benim çocuklarım ve ben de çok huzurluydum. Ama bakıcılarda çocuk büyütenlerin işi gerçekten zor. Arkadaşlarımdan da biliyorum. Kısacık ama içi öyle duygu yüklüydü ki ve pek çok mesajı vardı yazınızın. Beğenerek okudum. Kutlarım. Selamlarımla.
