Karşındakine değerini belli ettiğin an bitersin onun için. Ona verdiğin değer kadar değersizlesirsin. Bunu bile bile bir an bile vazgeçmezsin. Hiçbirşey kaybetmezsin sevginden. Günden güne daha da çok bağlanirsin, onun senden kopup gittiğini bile bile. Sen de benden kopup gidiyorsun. Biliyorum.. Öylece izliyorum gidişini, hiçbirşey yapamamak en çok canımı acıtan da. Dur gitme, kal benimle diyememek. Bazen bir gülüş uzağımda oluyorsun, sadece bir bakış. Cesaret edemiyorum ama. Yalnızca iki adım atıp yanında olmak varken yapamıyorum. Korkuyorum belki de. Gelirsem gideceğinden korkuyorum. Orada olduğunu bilmek bile yetiyor bana, bir gülüş, bir bakış uzağımda..
Söz vermiştim ya hani unutacağım diye seni. Üzgünüm bu sözü tutamayacağım. Kızacaksin belki de bana, seni bu kadar sevdiğim için. Merak etme ama uzaktan seveceğim seni, belli etmeyeceğim sana. Kızmazsın degil mi böyle yaparsam?
Belki başkaları girecek hayatıma. Çok sevecekler, çok değer verecekler belki de. Gerçekten kalbime girecek bazıları belki. Masallardaki gibi mutlu olacağım. Bilmiyorum hiçbirşey. Ama bildiğim tek şey; şu küçücük yüreğim şu an sadece senin. Tüm hayallerimdesin şimdi sen. Umarım kaderim böyledir ve umarım ben senin yanında kaparım gözlerimi bu hayata. Ben senden vazgeçmeden. Hayallerimi yok etmeden gel.. Beraber savaşalim şu acımasız hayatla. Ya da git; kırık kalbimle yine başbaşa bırak beni. Nasılsa alıştım sensizlige. Ama ben bizden vazgeçmeden gel.. Benden bu kadar. Yoruldum artik seni sevmekten degil ama sana bunu anlatmaya çalışmaktan yoruldum.. Bunlar sana dair son sözlerimdi..~