Kenarından birazcık alınmış doyumluk değil tadımlık bir parça zaman kokuyor buralar…
Geniş zamanlara doğduk diye sevinirken sıkışıp kaldık bir lokma zamana.
önce mis gibi kokuyordu hayat, buram buram müziğin ,şarkının, resmin ,sevginin koktuğu sıcacık taze bir hayat ..
….sonra bir parça yetmez gözlerimize daha fazla parçalarız hayatı ,her defasında daha büyük bir parça ve daha da büyük ..bir bakarız ki elimizde tutacağımız bir hayat kalmamış yapabileceğimiz tek şey başka hayatlardan parçalar koparmak başka hayatlar çalmaktır…
O zaman zihnimizdeki kokular değişmeye başlar ,çalınan hayatlardan salınan kokular birleşir gürültüye ,çirkinliğe ,nefrete ya da aslında kokuşmuşluğa dönüşür…
Kocaman bir parça aldığımız hayatlar çürümüş bir dev cüsse gibi kokuyor artık…dar zamanlarda nefes alınamayan derin bir kokuşmuşluk…
Ulaş HAKAN