Şarkılarla Gelen

• 22 Haziran 2011 Çarşamba 00:52:36

Sıradan bir gündür. Her şey olağan... Artık yavaş yavaş unutmaya başladığını düşünürsün. Dersin ki böyle de yaşanabiliyormuş. Unutuluyormuşlar geçer içinden. Ama karşına öyle bir yerden çıakcaktır ki nasıl vurulduğunu anlamayacaksın bile. Bir şarkının notalarında erirken anlayacaksın ki aylar boyu süren bir unutma döngüsünü saniyeler içinde yok edebilecek seni o ayrılığın acısına aynı şekilde gömebilecek bir şarkı vardır.

"Kim olacak bundan sonra uyandığımda soğuk yatağımda, kim dinleyecek kalbimi, bakacak yüzüme güzelmişim gibi sanki..."

Öyle şarkının tamamını dinlemeye de gerek yoktur. Bir iki dizesi yetecektir, sizi o kabuk bağlayan yaranın kabuğunu yırtmaya.

Ayrılıklardan sonra dinlenmemesi gereken şarkıları olmalı insanın. Bazı kokular gibi... Mesala burnuna bir koku gelir seni ona götürür. Senin üstünde onun kokusu kaldığı günlere götürür. Hatırlarsın, akşam gelirdin eve çıkarırken üstünü kokusunu alırdın onun, gülümserdin. Özlerdin... Daha aradan bir saat geçmesine rağmen. Ya şimdi? Aradan aylar geçer, haftalar geçer, günler geçer... Ne bir koku vardır ondan ne de bir ses. Özlersin.. İçin kanaya kanaya. Artık her şey yanılsamadır sende. Seni ona götüren. Bazen bir şarkı sözüyle bazen ise bir kokuyla..