- 833 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
hapiste mazileri hatırlamak.....
neyine sarıldım bu dünyanın nefesine mi kaprisli sevdasına mı dolu dizgin yıllarına mı.bilemiyorum bilmek de istemiyorum varsın beni bir köşede bağlasınlar varsın benden uzaklaşsınlar varsın beni yürek yüreğe mazilere gömsünler.namhoş bir gürültü kopturur içimden ne ben anlayabildim ne ben anlatabildim o gürültüyü. ya ismini benle karıştırmış ya da soyismini benle çaldırmış.ne virgül var devamında ne de noktası var bu işin üç noktadan kopuk ama bir uzantısı olsa gerek.sade sessiz bir akdenizin sahillerinden uzanan güneşle birleşen kalbimden duyguları hangi hırsıza çaldirdim bilemiyorum.kalbimde neden benden uzaklaşan bir sarsıntının belirtisi var. ay ve yıldızları ardına saklanan maziler önce sessizce yaklaşır bir dost misali.ve ruhun bedeninden ayrılmış bir izlenim belirtisi oluşur simanda.yıkılan kalpler dolusu bir iksir mi hazırlandı bana yoksa hangi belirsiz saki küplerimi dolduruyor.hangi ses beni kendinden geciriyor.beni kim sarhoş ediyor mazideki günlerimi hatırlata hatırlata.fışkıran alev gibi üzerime atılıyor sanki o yaralar o manalar.varsın benden bilsinler mazilerin dertlerini dünyalar.sanık kim kim delilleri ele alıyor.kim mazileri karıştırıp beni suçsuz yere köşeme bağlıyor.kim beni belden bele sarıyor.neden dağların ardındaki ruhumu bunaltan mazileri hatırlatıyor.ismini bilemediğim bu örtüyü kaldırın üzerimden üzerime üzerime geliyor insanlar.nefretle birleşen bir yıprantı bir gölgeden farkım kalmamış.iki duvar arasına sıkışmak volta atmak ve her bir dakikası vicdanını yargılamakla geçen saat okları yunus tapancı( şair hukukçu)
YORUMLAR
bir umuttu belkide bu içimde büyüyen, parmaklıklar ardından gökyüzüne bakmak ne kadar da acıymış deniz kuşlar uçurtmayla oynayan o masum yüzlü çocuklar ve ardımda öksüz kalan sewdam...bir umuttu belkide iki duvar arasında nefes almama sebep...çok sordum sorguladım anıları çoğu kez de karıştırdım ne bir suç ne de bir günah buldum...çoğu kez de düşünürken kuşlar gibi özgür olmayı ve öksüz kalan sewdama kavuşmak için tanrıya yalvarırken kör kalenin yalancı şahidleri yıldızlarla beraber beni izlerken sigarımın bittiğini hissetmemişim...çocukluğum gençliğim sewdam ömrümün en anlamlı ömrümün en kıymetli varlığı anacığım sizi kara hayatın karaladığı kara tahtadan kara sayfalara zalim ve bir o kadar acımasız mısralarla yazmadan önce sizi çok sewdiğimi ve bin canım da olsa hiç düşünmeden feda edeceğimi bilmenizi isterim...(maviye hasret olmaz mı cana kurban olunmaz mı iki duvar arasında beden umuda muhtaç olmaz mı)...kaleminizden dökülen ve o duyguları hissettiren yüreğinize sağlık...
şiir ve kalem tarafından 7/28/2011 4:47:05 PM zamanında düzenlenmiştir.