neyine sarıldım bu dünyanın nefesine mi kaprisli sevdasına mı dolu dizgin yıllarına mı.bilemiyorum bilmek de istemiyorum varsın beni bir köşede bağlasınlar varsın benden uzaklaşsınlar varsın beni yürek yüreğe mazilere gömsünler.namhoş bir gürültü kopturur içimden ne ben anlayabildim ne ben anlatabildim o gürültüyü. ya ismini benle karıştırmış ya da soyismini benle çaldırmış.ne virgül var devamında ne de noktası var bu işin üç noktadan kopuk ama bir uzantısı olsa gerek.sade sessiz bir akdenizin sahillerinden uzanan güneşle birleşen kalbimden duyguları hangi hırsıza çaldirdim bilemiyorum.kalbimde neden benden uzaklaşan bir sarsıntının belirtisi var. ay ve yıldızları ardına saklanan maziler önce sessizce yaklaşır bir dost misali.ve ruhun bedeninden ayrılmış bir izlenim belirtisi oluşur simanda.yıkılan kalpler dolusu bir iksir mi hazırlandı bana yoksa hangi belirsiz saki küplerimi dolduruyor.hangi ses beni kendinden geciriyor.beni kim sarhoş ediyor mazideki günlerimi hatırlata hatırlata.fışkıran alev gibi üzerime atılıyor sanki o yaralar o manalar.varsın benden bilsinler mazilerin dertlerini dünyalar.sanık kim kim delilleri ele alıyor.kim mazileri karıştırıp beni suçsuz yere köşeme bağlıyor.kim beni belden bele sarıyor.neden dağların ardındaki ruhumu bunaltan mazileri hatırlatıyor.ismini bilemediğim bu örtüyü kaldırın üzerimden üzerime üzerime geliyor insanlar.nefretle birleşen bir yıprantı bir gölgeden farkım kalmamış.iki duvar arasına sıkışmak volta atmak ve her bir dakikası vicdanını yargılamakla geçen saat okları yunus tapancı( şair hukukçu)