KABİR…

• 18 Haziran 2011 Cumartesi 17:43:43

Bir sınav için geldim bu dünyaya önümde iki yol vardı ben dünyayı fani hayatı seçtim ölümden sonrasını düşündüğüm halde nefsime yenik düştüm diyebilirim senin yolundan gitmedim RABBİM senin yolundan gidemedim uğrunda mücadele veremedim keşke şeytana uyupta nefsimin kurbanı olmasaydım keşke bir bitki bir taş ya da bir toprak olsaydım onlar bile benden daha çok zikrederken seni bense nefsimin meyvelerini yemekle meşguldüm zamanım doldu artık sınav bitti şimdi ise sorgu zamanı yediklerini yaptıklarını sindirme zamanı burası soğuk hemde çok üşüyorum beni üşüten amelimdi soldan geldi içinde yaşanmışlıklarla pişmanlıklarla ve vicdanla dolu koskoca bir defter bense İslam dinine mensup olmamla birlikte sadece adımı yazabildim o deftere ikinci bir şans istesem sağdan da gelebilirdi belki ama ne nefsime güvenebiliyorum ne de yüzüm var bu şansı istemeye fani dünyada ibadet mi ettim senin için hiç alnımı secdeye mi koydum mu bunlara rağmen kabul olmadı mı etiğim dualar artık yüzüm yok bir şey istemeye dua etmeye bile utanır oldum vicdanım ise hiç rahat değil boynum bükük o denli acizim sana karşı RABBİM bunları söylemek için artık çok geç biliyorum beni duymasalar da görmeseler de insanlığa sesleniyorum içinde bulunduğum bu durum ibret olsun onlara burada hesap çok ince ey din kardeşlerim ona göre geçiriniz ömrünüzü benim gibi bir örnek var karşınızda nefsinizin kurbanı olmayın benim gibi yanmayın ateşlerde bakın halime toprak bile kabul etmez oldu bedenimi üstümü örtmez oldu burası soğuk karanlık burası yalnızım ve üşüyorum… Ş.B.