KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
KAĞIT GEMİLER...
Okumuştum kağıt gemiler varmış, bir de o gemilerden emekli kaptanlar...
İnanmamıştım.
.
Vitrinde maket gemi ile tanışan çocuk,
Sonra çocuk ile kağıt gemiler olmaya başlamış...
.
.
Gemi gazete kağıdından küçük bir gemi, çocuk da mahallenin o kağıttan gemi olmaz dediği bir garip bir çocuk işte.!
tuhaf değil mi ?
Mahallede kim hangi gazeteyi okuyorsa,
-sakın atmayın, diyor hem okuyor, hem de kağıttan gemiler yapıyormuş.
.
.
Okumuş, okumuş......okumuş....gemiler yapmış...!
Gemiler yapmış, okumuş.
.
Mahalledekiler hâlâ o gemiler yüzmez diyormuş.
Dayanamamış, mahallesinden ayrılmış.
. . .
Aradan yıllar geçmiş, bir öğleden sonraymış.....odasının kapısı çalınmış,
İçeri giren kendi mahallesinde oturan şımarık komşularından bir kadınmış, onu görünce önce afallamış...sonra mecburen konuşmaya başlamış.
-Doktor bey uzun zamandır belimde bir ağrı var, bel fıtığından şüphe ediyorum, sizi çok meth ettiler o yüzden size gelmeyi uygun gördüm, lütfen belime bakar mısınız ?
.
Şımarık komşu kadın konuşmaya başladığı anda dr. eline bir gazete kağıdı almış, hemen bir kağıt gemi yapmaya başlamış...kadın konuşmasını bitirene kadar gemi de bitmiş.
Gülümseyerek kağıt gemiyi yere bırakmış.
-önce belinizi test edelim, bakalım gerçekten belinizde fıtık mı var ? şu gemiyi eğilip alabilir misiniz ?
günlerdenbiröykü 2011 Davidoff
YORUMLAR
Sevgili yazarım,yazılarınız çok akıcı çok güzel.
Nasıl bittigini anlayamadım.
Çocuklugumda hep kagıt gemiler,yapmak isterdim.
Ama beceremezdim.
SAYGILARIMLA
Valla ben edebiyattan o kadar anlamam ama biz kağıt gemi felan hiç yapamadık.
Biz gazete kağıdından şapkalar yaptık.
Başımıza taktık.
Çocuklar bizi görünce "Bakın ! Başlarına gemi takmış deliler!" diye haykırırlardı o zamanlar.
Demek her kağıt gemi aynı zamanda kağıt şapkaymış.
Biz çocuktuk.
Onlar da çocuktu oysa.
Onların "gemileri" bizim başımızda "şapka" oluyordu.
Biz başka çocuktuk.
Büyüdük.
Nerde bir şapka görsem aklıma o gazete kağıdından yapılan şapkalar gelir.
Eminim diğer çocukların aklına kağıttan gemiler geliyor.
Nefis.
Sadece köfte için derdim.
Şimdi yazılar da köfte gibi kokuyor.
Acıktım.
Okudum yazınızı.
Selam ve saygı ile.
Davidoff
TEŞEKKÜR EDERİM GÜZEL YORUMUNUZ İÇİN.
erolabi
Ben sana yorum yazarken gayet rehavet içinde oluyorum.Zira ahraz edebi dilimi doğru anlayacağına emin oluyorum.
Selam ve sevgimle.
bir çocuk vardı kâğıt gemisinin güvertesinde yarınını büyüten..
bir çocuk vardı kâğıt gemisinin sancağını yüreğinde ufkuna çeviren!...
tebirkler...
Davidoff
Acaba çocuk ufkuna ulaştı mı ne dersiniz :)
—Şu resimde görünen “Rumelikavağı” var ya;
—Hangisi, hepsi birbirine benziyor, öndeki mi?
—Yok, yok o “Âdem Yavuz”.
—Hangisi, onun arkasındaki mi?
—Yok, o “Bebek”, oda değil yahu, en arkadaki işte...
— Eee!
—İşte onu yakalayıp, bir elinle bordalarından tavşankulağı gibi tutup diğer elinle kıç ve burun kısımlarını küpeşteye doğru alabanda yaptığın zaman...
—Eee!
—Ee’si... Çok güzel şapka olur, yaa!
Tebrikler, saygılar, selamlar
Davidoff
Ağyar yazıya bir askeri gemi eklememiştim, sağol.
ÇOK GÜZEL BİR YORUMDU, TEŞEKKÜR EDERİM.
Sayın Yazarım biraz daha uzasın istedim ve
emin olun çok güldüm.
Güzel bir kareydi.
Davidoff
Hatun da fıtık falan yokmuş meğer, amma velâkin kağıt geminin merakı işte bu...komşu kadın onu eğilip almaya kalkınca fıtık olup kalmış.
BİR ÇIĞLIK, BİR ÇIĞLIK...!
" ALLAH KAHRETMEYE EMİ, NE OLDU BANA BÖYLE...SENİN DR. OLDUĞUNU GÖRMÜŞLERDİ DE İNANMAMIŞTIM, Kendi gözümle görmek istedim....
İMDATTT, BELİMM "
Bu sadece sizin içindi OSMAN EFENDİ.
Seni okumak ne güzel...
Hayattan ç/alıntı küçük ama derin damlalar...
Kutluyorum sevgili Davidoff..
KAĞIT GEMİ
Deniz kıyısında
bir martıyla konuşurken görüyormuş
dostlarım beni sürekli
bir kaptanım çünkü
kağıt gemilerden
emekli
...
Sunay AKIN.
Yazınızı beğenerek okudum. Tebrik eder, saygılarımı sunarım.
Davidoff
Meğer o gemilerden emekli olmak isteyen kaptanlar da varmış.
TEŞEKKÜR EDERİM.
Okumuş, okumuş......okumuş....gemiler yapmış...!
Gemiler yapmış, okumuş.
Okumalı.
inanmalı.
başarmalı..
Çok anlam,çok sabır..
Tebrikler!...
Davidoff
ama,
yaparken öyle büyürdü ki gözümde,
" sabah uyandığımda ilk yaptığım gazete toplamak olurdu,
kovulurdum, ilk gittiğim evden..."
kağıt gemiler içimdeki ütopyalarım / kimi karışır suya
kimi gerçeğe doğru..
Davidoff
parmaklarım onu öykü yerine koydu...
. . .
her kıyıda garip başarılar vardır, yeter ki o başarılarla alay etmeyelim.
Olmaz denileni oldurmak. İnançlı, azimli ,kararlı insanların zaferleri...
Birileri inanmamaya devam etsin. Şimdi yüzüyor o gemilerin çoğu okyanusların ufuklarında...
