Osmancıktan biraz bahsedecektim ki aklıma geldi. Benim aklıma gelen sizlerin de aklına geleceğini bildiğimden; bu Osmancık neyin nesi açmayı uygun gördüm. Bahsedeceğim Osmancık Çorum ilimizin şirin bir ilçesi olan Osmancık değil. Bu bir kitap. Tarık Buğra’nın kitabı. Buğra’nın Osmancık adlı kitabını okumayan var mı bilemem ama şiddetle tavsiye ederim. Okurken etki alanına girer etkisinden kurtulamazsınız uzun zaman. Osmanlının oluşumunu, Osman Bey’in gördüğü rüyayı, beylikten imparatorluğa uzanan o kutlu yolu sanki heyecanlı bir film izler gibi olursunuz.

Osman Beye Şeyh Edebali’nin nasihatleri kulaklarınızda yankılanır, sanki günümüzde olanları olacakları bize söylediğini zannedersiniz. En azından ben öyle zannetmiştim. Nasihatin kısa bir bölümünü alıntı yaparak esas kitabı okumanızı öneririm.

“Ey Oğul!
Beysin! Bundan sonra öfke bize; uysallık sana… Güceniklik bize; gönül almak sana.. Suçlamak bize; katlanmak sana.. Acizlik bize, yanılgı bize; hoş görmek sana.. Geçimsizlikler, çatışmalar, uyumsuzluklar, anlaşmazlıklar bize; adalet sana.. Kötü göz, şom ağız, haksız yorum bize; bağışlama sana… Bundan sonra bölmek bize; bütünlemek sana.. Üşengeçlik bize; uyarmak, gayretlendirmek, şekillendirmek sana..

Ey Oğul!
Yükün ağır, işin çetin, gücün kıla bağlı, Allah Teala yardımcın olsun. Beyliğini mübarek kılsın. Hak yoluna yararlı etsin. Işığını parıldatsın. Uzaklara iletsin. Sana yükünü taşıyacak güç, ayağını sürçtürmeyecek akıl ve kalp versin.

Ey Oğul!
Güçlü, kuvvetli, akıllı ve kelamlısın. Ama bunları nerede ve nasıl kullanacağını bilmezsen sabah rüzgarlarında savrulur gidersin.. Öfken ve nefsin bir olup aklını mağlup eder. Bunun için daima sabırlı, sebatkar ve iradene sahip olasın!.. Sabır çok önemlidir. Bir bey sabretmesini bilmelidir. Vaktinden önce çiçek açmaz. Ham armut yenmez; yense bile bağrında kalır. Bilgisiz kılıç da tıpkı ham armut gibidir. Milletin, kendi irfanın içinde yaşasın. Ona sırt çevirme. Her zaman duy varlığını. Toplumu yöneten de, diri tutan da bu irfandır. “

Aha bugün aha yarın derken beklenen gün geldi de geçti bile. Memleket seçim havasını dolu dolu yaşadı. Umduğunu bulanlar da oldu bulamayanlarda. Sonuçta yarışı kazanan da oldu kaybeden de. Gece geç saatlere kadar ekran başında sonuçları ve yorumları izlerken, Şeyh Edebali’nin Osman Bey’e nasihati aklıma geldi. Açıp bir kez daha okudum. Yukarda da değindiğim gibi; Şeyh Edebali, o gün Osman Bey’e nasihat ediyordu ama tamda günümüze uygundu. Bizler elbette Edebali gibi nasihat etme durumunda değiliz ama; bu milletin bir ferdi olarak seçtiklerimizden isteklerde bulunma hakkımızın olduğu bilincindeyiz. Bu duygular sonunda gönülden geçenler kaleme alınmıştır.Şöyle ki:
ZOR GÜNDE…
Gördün bak sayılı gün gelip geçti
Boş ver; Ne demiştin, ne demişlerdi?
Bu millet lider diye seni seçti
Çözüm bekliyor halkın onca derdi…

İlk öncelik anayasa olmalı
Herkes fikrini ortaya koymalı
Vatandaş onda kendini bulmalı
Öyle ki; Merkezde görmeli ferdi.

“Hepiniz çobansınız” derken Resul
Nasıl dikkatsiz davranabilir kul
İmkân sende, her derde çare bul
Ecdadın Fatih’ler, Kanuni’lerdi.

Ülkeyi kurtaran O ulu önder
“Vatanı sevmek, hizmetle olur” der
Yeri gelince de cepheye gider
Yedi düvel karşısında kükrerdi.

Tekere çomak sokan da olacak
Karşıya geçip bakan da olacak
Kapıyı vurup çıkan da olacak
Zor günde bellolur kalleşi, merdi…
HALİL MANUŞ- 13/06/2011