KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 802 Okunma
- 3 Yorum
- 0 Beğeni
NEREDEN BiLECEKLER?
yollar benim umudumdu kapatmayin yollarimi kar taneleri, diyor nilüfer radyoda
aslinda ben istemi$dim bu $arkiyi ki,biraz damarimi geriyim demi$dim
yine yüzüm asik ve dilim tutulmu$ gibi sessizce bakiyorum pcme
bakmiyorumda aslinda ben deli gibi aklima gelenleri yaziyorum
acayip yorgunum ama yatmak istemiyorum
gecelerde varolduguma inandigim icin yastigima ba$imi koyunca
be$ kuru$ degerimin kalmayacagini hissediyorum zannimca
abarttigimi zannedenler olabilirde belki vede normaldir
nerden bilecekler gündüzlerin zindan,gecelerin panayir alani oldugunu
ruhumun karanliklarda cocuklar gibi gezip tozdugunu
icine sigdirilmak icin yapilan planlari tekme tekme bozdugunu
nereden bilecekler benim gündüzlere esir oldugumu
zar zor akrebi kovalayip yelkovanla yari$dirdigimi
güne$i daglarin arkasina binbir türlü yalanlarla a$irdigimi
nereden bilecekler gündüzlerde bardak bardak sabirlarimi ta$irdigimi
i$te öylesine oksijeni icime cekip,tertemiz havayida kirletip
karbondioksit olarak dudaklarimin arasindan fabrika bacalari gibi pöfür pöfür cikarttigimi
nereden bilecekler gecelere varmak icin
gündüzlerden ba$layip karanlikdaki gölgelere dogru ko$arak adim attigimi
sere serpe anamin kucagi gibi AYIN kucagina yattigimi
nerden bilecekler dü$üne dü$üne aklimi nasil tirlattigimi
yeterrrrrrrrrrrrrrrr artik deyip bütün sevdiklerimi,ta$la$mi$ kalbimden firlattigimi
nerden bilecekler söyleyin benim bu zamana kadar ya$adiklarimi
ya$adigimmi yosam oynadigimmi onu bile bilemez oldum
bugünlerde ben yine hasretin ate$iyle kavruldum
unutmu$um bana sarfedilen en aci sözleri
sabahlara kadar aglayarak okudugum o mesajlari
nasil reddedildigimi
mezarimin ba$ina bile gelmeyeceklerini
arkamdan bir dua okumuyacaklarini
kimler nerden bilecekler benim ayri gecen hergünde silba$dan tekrar tekrar öldügümü
kalbimi binbir parcaya böldügümü
sol yanimdan öldügümü
diri diri gurbetellerindeki hasret cukurlarina kimsesizce gömüldügümü
kim nerden bilecek anne ,baba ve karde$ hasretiyle icimde dert büyüttügümü
gölgelerini cocuk yapip ellerinden tutarak evimin odalarinda güle oynaya yürüttügümü
aynalarin kar$isinda cüceler gibi kücüldügümü
nerden bilecekler benim nekadar üzüldügümü
ne yillar yeter,nede yollar tarif etmeye
takatim kalmadi artik kirkimdan sonraki ya$larima sürünerek gitmeye
YORUMLAR
....Yüreğinizin derinliklerinde adeta bir volkana dönmüş olan baskıların, yaşanmış olan acıların, özlemlerin bir isyanını okudum anlamlı sayfannızda. Sizi anlamaya çalışıyorum ve bu isyana hak ta veriyorum. Ancak ne kadar acı ve nekadar dayanılmaz olsa da bu dünya üzerinde bunları yaşayan ne ilksiniz ne de son olacaksınız. Yaşama büyük bir umutla bağlanmak, korkuların üzerine üzerine gitmek ve bazen de şimdi yaptığınız gibi isyanlarınızı kaleme dökmek sizi rahatlatacaktır umarım
....Benim yaşamım süresince sıkça kullandığım ve çok ta hoşuma giden şu dizeler bazen isyanın eşiğinde olan gönlümü rahatlatır. " Yaşam güzel olsaydı, doğarken ağlamazdık. Çok ta kötü olsaydı, ölürken üzülmezdik." Çıkmazda kaldığınızı hissettiğiniz an ağlayın,kalemi elinize alıp duygularınızı dizelere ve satırlara dökün. Amma asla ve aslaa umudunuzu yitirmeyin. Çünkü umudun bittiği terde yaşam da biter.
....Şimdi siz bana diyeceksiniz ki; madem bu kadar biliyorsun da genç yaşta saçların beyazladı, neden tansiyon hastası oldun ve neden daha başka hastalıkların varlığından kortuğun için doktora bile gidemiyorsun? Evet çok haklısın. " Kelin merhemi olsa kendi başına sürer." derler. Ama ne yapalım ki, yaşamın gerçeği bunlar.
...Yaşadığın ve yaşayabileceğin güzellikleri hayal ederek ne olur yaşama sıkı sıkı ve de sımsıkı sarıl kardeşim.
...SAYGI, SEVGİ,SAĞLIK VE MUTLULUKLA KAL. HOŞÇAKAL....
yaban gülü(gurbetbaci)
yaban gülü(gurbetbaci)
Bu kadar karamsar olma Yaban Gülü, hayat kırkından sonra başlıyor diyenlere inanmış gibi yap hiç olmazsa:(
Gerçek şu ki, insan karardıkça kararıyor, bunu ilerleyen yaşında daha iyi anlıyor. Hayatın her yerde zor olduğu kesin ama gurbette daha zor olduğu muhakkak. Sen yine de iyi düşün iyi olsun emi.
Derin bir iç dökmeydi. En azından elinde bir kalemin var ve yaz yaz rahatla olur mu yaban Gülü.
Sevgimle...
