BİZ AYRILAMAYIZ 23. BÖLÜM

• 10 Haziran 2011 Cuma 03:06:08

Okuduğunuz yazı Günün Yazısı olarak seçilmiştir.

Sema önce nazlanmış; ama bakmış ki herkes "ister gel ister gelme der gibiydi.
Ayşe ve Lale son derece neşeli ve heyecanlıydı."Ne giyelim? Yanımızda neler götürelim?" diye Zeyneb e soru üstüne soru soruyorlardı.
"Kızlar baloya gitmiyoruz ya; ne giyerseniz giyin. Rahat olun."
Emine Hanım "Ben gelmesem" demişti.
Zeynep "Olmaz annem hep beraber gideceğiz"diye ısrarla sarılıp öpmüştü.

Gidecekleri gün hava yumuşamış; karlar erimeğe başlamıştı.Artık yollar açıktı.
Öğle üzeri hazırlanıp çıktılar. Arabada biraz sıkışık otursalar da hepsi çok mutluydu.
Zeynep yine çok şıktı.Siyah ceket,pantalon takım ;içinde açık renk çok güzel ipekli bluz giymişti.Üzerine gene ipek şal almış; saçlarını ise topuz yapmıştı..
Kulaklarındaki küçük elmas küpeler ;kıyafetine uygun ayakkabı ve çantası ile prensesler gibiydi.
Yolda herkes neşeliydi; yanlız Ali biraz suskundu. Zeynep hemen farketmiş"Nesi var acaba?"sanki canı birşeye sıkkın gibi.Neyse anlarız" diye içinden geçirdi.
Yolculuk iki saate yakın sürdü. Arkada oturanlar biraz sıkılsa da otelin önünde durunca herşeyi unutup yüzleri gülmeye başladı.
Arabadan inince anahtarı komiye verdi. Çünkü onlar park edecekti.
Zeynep döner kapıya yöneldi.Lobi oldukça kalabalıktı.Lüks otel dolmuştu.
"İyi günler Zeynep adına iki suit oda ayırtmıştım."
"Evet efendim buyurun. Eşyanız var mıydı?"

"Yok... Yanlız yemek için masa ayırtmıştım."
"Tamam efendim. Yemek saat sekizde."
Odalarına gitmek için asansöre bindiler.Yukarı çıkınca Zeynep açılan bir kapıdan içeri bakarak "Burası sizin" dedi.
Odanın birinde büyük bir yatak diğerinde ise üç yatak vardı.
"Kızlar siz beraber yatıyorsunuz.Karşı dairede ise biz kalacağız; çünkü oradaki yataklar tek kişilik."
Kızlar odaları dolaşıyor her yere dikkatle bakıp hayranlıklarını gizleyemiyorlardı.
"Allah ım bu ne güzellik! Zeynep bu güzellikleri bize yaşattın ya sağol canım"diye durmadan teşekkür ediyorlardı.

Burası daha önce kaldıkları odalardı...
Ali içeri girince " Görüyor musun; şansımıza boşmuş." diyerek sustu.
" Çok sessizsin;canını sıkan birşey mi var?"
"Hem var, hem yok; bilmiyorum."
"Neyle ilgili?"
"Şimdi söylemiyeyim; dönüşte konuşuruz.Neyse keyfimiz kaçmasın."
"Tamam o zaman; yüzünü asma olur mu?"
"Bakalım; gayret ederim."
Kapıları çalınmıştı...Gelen Ayşe ve Lale idi.
"Kaldığınız yeri merak ettik bakalım bizimkinden güzel mi? Gelebilir miyiz?"
Zeynep oturuyordu" Geçin..geçin...meraklı komşular sizi" dedi gülerek.
Kızlar "Harikaaa!" diyee diye odaları dolaştılar.
"Çok mu beğendiniz?"
"Evet gerçekten ."
"Siz mutlu olunda...Haydi birazdan yemeğe inelim.Hazır olun."
Yemek salonunda güzel bir masaya oturdular. Kızlar etraflarına hayran hayran bakıyorlardı.Oldukça kalabalıktı.
Ali şık bir kazak giymiş ve ona çok yakışmıştı.
Sema ise giyindiğini sanmış ve çok kötü makyaj yapmıştı.Ne yaşına ne de kariyerine uyan hali vardı.Kendini yetiştiremediği ortaya çıkmıştı.
Zeynep sadece susmakla yetinmişti.
Önlerindeki tabaklarda soğuk mezeler vardı. Kızlar şaşkın "Bunlar ne? diye birbirilerine baktılar.
"Hepsinden yiyebilirsiniz;çok güzel ve lezzetlidir."

Ama hiç biri içki istememişti.Veee gece güzel başlamıştı...
Önce yörenin türküleri çalıp söylendi.Ardından da diğer sanatçılar çıktı.
Hem dinliyor; hem de müziklere eşlik ediyorlardı. O ara
Zeynep kağıda bir şeyler yazıp garsona uzattı.

"Lütfen çalanlara verir misiniz."
Çok geçmeden müzisyen "Sayn misafirlerimiz aramızda değerli doktor konuklarımız var; rica etsek te bize Aydın Zeybeğini oynasalar" der demez birden alkış koptu.

" İsteriz! İsteriz!"
Ali ona bakarak "Sen mi söyledin?"
"Neden olmasın? Haydi kalk oyna."
"Ama...bir şartla benimle oynarsan..."
"O zaman beni davet et" diye gülümsedi Zeynep. Sonra ceketini çıkarıp ipek şalı topuzuna takarak...
" Hadi bakalım; hodri meydan.Nekadar güzel çalıyorlar."
Ali ayağa kalkarak ortaya doğru geldi ve hafif hareketlerle oyuna başladı.
Zeyneb in masasının önünde durup onu kaldırdı.O da kabul eden bir jestle elini verdi. Oynamaya başladılar.
Salon susmuş sadece müzik ve iki kişi vardı. Öyle güzel figürlerle oynuyorlardı ki... dudaklarında tatlı bir gülüşle bakışları birleşmişti.Neden sonra oyun bittiğinde salonda büyük bir alkış koptu.
"Bir daha! Bir daha!" diyordu herkes.
Ali ile Zeyneb elele tutuşarak selam verdiler.
"Sağ ol uzun zamandır böyle oynamamıştım."
"Bende."

"Kafkas oynar mısın? diyerek ona baktı.

"Neden olmasın?"
Bu kez saz sanatçılarına "Kafkas" dediler. Müzik yeniden başladı. Onlar ahenkle dönerken yavaş yavaş başkaları da katıldı. Masaya döndüklerinde ter içinde kalmışlardı.
Kamil Bey "Aferin çocuklar ; nekadar güzel oynadınız. Bizi ihya ettiniz.Çoktandır böyle eğlenmemiştik."
Emine Hanımda "Sağ olun çocuklarım; acımı unutturdunuz bana. Zeyneb im çok teşekkür ederim kızım. İyi ki getirdin bizi."
Kızlar sa ayrı ayrı iltifat ettiler. Hayatlarından çok memnundular. "Bu geceyi yıllarca unutmayacağız" diyorlardı.
Yalnız Sema nın gözleri kin dolu bakıyor; dudaklarında yalancı bir tebessüm vardı. "Kutlarım sizi" diyebildi.
Zeynep gülümserken;aslında gözleri nemliydi.Bir tek Ali farketmiş ama soracak fırsat bulamamıştı.
Eğlence gece ikilere kadar sürmüş; odalarına çıktıkların da saat üçe yaklaşıyordu. Ali " İyi geceler ; sabah görüşürüz" dedi.
Zeynep odasına girince jakuziye uzanıp bir süre gözlerini kapayıp öyle kaldı. Su da hülyalara dalmıştı. Giyinip yatağına yattığında Ali ile oynadıklarını düşledi. Aslında karşısında hep Metin vardı. "Allah ım!".
"Artık gücüm tükendi. Onsuzluğa dayanamıyorum.Ah! bir sesini duysam; ona dokunmak, ona sarılmak istiyorum. Ben sensiz olamayacağım." diye ağlayarak uyudu.
Kapısının çalınması ile uyandı.

Ali "Hala uyuyor musun? diyordu.

"Gel...gel..." dedi.
"Uykucu; daha yatacak mısın?"
"Saat kaç?"

" On u geçti."

" Ne uyumuşum."

" Gece geç yattık ya ondan."

" Sen uyanmışsın."
"Evet ;kalkalı epey oluyor. diğerleri ne yaptı acaba?"

" Bilmem?"
"Sen iyi misin?"
"İyiyim niye sordun?"
"Yüzün solgunda ondan."
"Yok...yok sana öyle gelmiş."
"Hadi öyle olsun. Ben bizimkiler uyandılar mı bir bakayım."
Zeynep yataktan kalktı. Üzerinde pembe ipek pijaması; dağınık saçlarıyla çok güzel görünüyordu.
"Ali..."
Geri döndü "Evet"
"Gece için teşekkür edemedim. Beni kırmayıp oynadın."
" Asıl ben teşekkür ederim. Ömrümde unutamayacağım bir akşam geçirdim. Ama oynayan ben miydim;yoksa Metin miydi? Düşündüm durdum ve bir türlü çözemedim."
" Neden?"
"Öyle...sanki rüyada oynadın. Sanki...sanki..o vardı karşında.Söyle haksız mıyım?"
"Evet haklısın; artık gücüm yok .İnan çok yoruldum çok. Bu ne biçim aşk; nasıl sevgiyse... yedi bitirdi beni içimi eritti."Yine ağlıyordu.
Ali yanına oturdu.
"Hem kendine ; hem de Metin e de acı çektiriyorsun. Neden aramıyorsun? Bu inat niye? Biraz anlatsan rahatlarsın."
"Yok. yok... Neyse hadi sen git bak bizimkiler kalktı mı?Bu arada ben de giyineyim."
Ali kapıdan çıkarken" Seni böyle görmek beni de çok üzüyor. Bunu özellikle bilmeni isterim." Kapıyı kapattı.
Zeynep lavaboya gidip elini yüzünü yıkadı. Gözleri kızarmıştı.
Giyinip hafif bir makyaj yaptı. Ağladığını kimse fark etmesin istiyordu. Dışarı çıktığında Aliyi göremedi.
" Acaba bizimkiler uyandılar mı?" diye yürüdü. Kapıları açık ve hepsi kalkmış oturuyorlardı.

"Günaydın."
"Günaydın" dediler.
"Ne zaman kalktınız? Çok oldu mu*"
"Yok; bizde yeni uyandık."
"Haydi şimdi hep beraber kahvaltıya" diyerek aşağıya indiler.
Önce oturacakları masayı seçip; sonra açık büfeden yiyeceklerini alıp geldiler.
Zeyneb in tabağında çok az kahvaltılık vardı. Ali" Olmaz yemelisin" diyerek kendi yiyeceğini onunla paylaştı.
Ali nin Zeyneb e olan yakınlığı Sema yı deli ediyor; kelimeleri ve bakışları ile bunu açıkça belli ediyordu.
Ali ise bu duruma çok kızıyor, ona inat Zeyneb e daha çok ilgi gösteriyordu.
Kahvaltı sonrası ise çarşıları Zeyneb in elini sıkı sıkı tutup öyle gezmişlerdi.
Kızlarda parklarda pasajlarda dalaşıp; bazen de alış veriş yaptılar.
Kamil Beyle Emine Hanımda Ali nin Zeyneb e bukadar yakınlık göstermesine bir mana veremiyorlar; ama suskundular.
Zaman akıp geçerken; artık dönüş vakti gelmişti.
Yine beyler öne oturmuş; hanımlar arkaya sıkışmışlardı. Herkes
neşeyle radyodan çalan şarkılara eşlik ediyorlardı.
Kızlar çok mutluydu "Anlata anlata bitiremeyeceğimiz bir hafta sonu geçirdik."diyorlardı.
Köye vardıklarında hava kararmış; herkes evlerine dağıllmıştı.
Ali yine Kamil Beylere gelmişti." Bu gece de buradayım Emine Annem.
Yarın köylere gideceğim . Yollar açıldı artık oraları tek tek dolaşayım."
Kamil Bey "Emin misin?
"Evet...kesinlikle."
"Zeynep ten nasıl ayrılacaksın?"
Ali anlamıştı...
"Bakın babam; biz Zeynep le bir anlaşma yaptık. O benim kız kardeşim; bende onun ağabeyiyim. Bizi böyle bilin olur mu?"
Kamil Doktor şaşkın "Ama... oğul...???"
"Biliyorum; ikimizin hakkında dedikodu aldı yürüdü.İşte bu benim canımı çok sıkıyor. Doğrusu kimin çıkardığını da biliyorum. Bu gün yaptığım da bunun içindi.
Niyetim Sema yı çıldırtmaktı. Öyle kötü biri ki; bize bu iftirayı yakıştırdı. Herkese ateşle barut bir arada olmaz . Onlar çok samimi ve doktorda göz yumuyor deyip duruyormuş. Bakalım ne zaman sabrımı taşıracak.Aman Zeynep bunları duymasın.Zaten onun derdi kendini aşıyor. "
"Senin haberin var mıydı?"
"Evet biliyorum; neyse... bunları sonra konuşuruz.Şimdilik iyi geceler hadi yatalım."
"Oğul bu dediklerin doğru ise eğer... ben o kıza gösteririm."

" Bende biliyorum yapacağımı."
Zeynep oda ya girince birden sustular.
"Neler oluyor?"
"Yok birşey... aramızda konuşuyorduk işte.Kızım bizim için yoruldun."
"Babam ne demek? Nasıl eğlenebildiniz mi?"
" Bize unutulmaz bir gece yaşattın.Çok ...çok sağol."
"Az önce babamla konuştum; size bir müjdem var. Yıldız ın izini bulmuşlar."
"Ne diyorsun ?"
" Okuluna devam ediyor ve o oğlanla birlikteymiş. Ama evlemişler mi henüz öğrenemedik.Bir fırsatını bulup onunla konuşacaklar."
"Allah ım! O olduğundan emin misin kızım?"
"Evet kesin; okuldan birini ayarlamışlar; arkadaş olacak ve ona yaklaşacak. Az kaldı babam; biraz sabredin kızınıza kavuşmaya az kaldı."
Ali de çok sevinmişti "Helal olsun sana Zeynep dediğini yaptın."
Kamil Bey "Hanım gel...gel ...bak! kızımızı; Yıldız ımızı bulmuşlar "diye ağlıyordu.



AYŞE KARAN



DEVAM EDECEK...

YAZIMA GÜNÜN YAZISINI LAYIK GÖREN
SEÇİCİ KURULA ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM
SAYGILARIMLA