KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Gerçek sevgi
Gerçek sevgi sizce nedir Birini deli gibi sevmek mi yoksa Hakka doğru yönelmek mi? Ben bu konuyu kendi açımdan yorumlamak istiyorum.Herkes derki beni sevecek insana canım feda olsun.acaba bu kişi için senin canını vermen ne kadar önemli bi düşünün elbet hepimiz öleceğiz.ama ölmek için sıramızı beklemek zorundayız yani hemen ben ölmek istiyorum deyip ölmek kolay değil.Sevgi acaba gerçekte var mı yoksa saece yüreğimizin içinden gelen ufak bi fısıltı mı?Sevginin ne kadar gerçek olduğu daima bi muammadır.Gerçek sevgi aslında insanlar arasında değil Allah-ü Teala arasında olan sevgidir.Ben birini sevmek için çok çabaladım ama anladım ki hayatta hiç kimse aşırı sevilmeyi haketmiyor benim karşıma öyle bi sevgiyi hakeden biri çıkmadı ve inanıyorum ki çıkmayacak ama yönünü Allah’a çevirirsen o zaman senden mutlusu yoktur.
YORUMLAR
sevgi dediğin ne ki;gelip geçici mi,kalıcı mı?
elbette kalıcıdır sevgi eğer gerçek sevgiyse tabii
o seni unutsa da, sevgin unutturmaz onu sana
her yerde ararsın onu; bulsan da, bulmasan da..
gerçek sevgi deyince bir şiirimin bu dötlüğü geldi aklıma...
ve tabii Yunus Emre :)
yaratılanı sevdik biz yaradandan ötürü...
severiz...ya da kendimden örnek vereyim...severim...bir karganın sesinden tut da yarasanın o muhteşem suratına kadar herşeyi...ya da bir çocuğun ağlayışını...
peki neden severim...eğer Allah ı okuyabiliyorsam çevremde herşey güzel gelir gözüme...muhteşem kusursuz...gerçek sevgidir işte bu Kaynağından gelen...
ve bir erkeği severim...aşk duyarım...hayatı paylaşırım...kimse yalnız kalamaz bu kainatta ama tek kalır!...tek kalmamak için yanıma yoldaş...kendime eş...severim...
her iki sevgimde de nefsim vardır...ve bence ikisi de gerçektir...çünkü sevgi Allah tandır...ikincisi sadece nefsî...ama nefsimiz olmasa ne farkımız kalır ottan, gerçeği nasıl görürüz ki ya da şöyle söyleyeyim nasıl hissederek yaşarız ki O´nu??...Ve nasıl yükseliriz ki ona doğru??...
Gerçek sevgiyi o güzel yüreğinizle satırlara işlemişsiniz. Yüreğinize sağlık. Selam, saygı ve sevgilerimi sunuyorum. Rabbime emanet olunuz. Sevgi konusundaki güzel yazınıza renk katayım istedim.
Sevgi, varlık sorusunun cevabı. Sevgi, mahlûkat ağacının tohumu. Sevgi, yüreğin ölümsüz meyvesi. Sevgi, Yaradan ve yaratılanıyla varlığın ortak sesi. Sevgi, insanın, harcadıkça çoğalan tek sermayesi.
Sevgiyi bilen, sevecek, onu paylaşacak birini arar. Çünkü sevginin en güçlü tezahürüdür paylaşmak. Sevgiyi paylaşmak isteyen, ya¬ratmak gibi bir güce sahip değilse eğer, varlık içerisinden bir "diğeri"ni bulup sevgiyi onunla paylaşacaktır. Yok, bu zat ya¬ratma gücünü elinde tuta n Allah ise, elbette sevilen ve seven birilerini yaratıverecektir. "O'nun işi, bir şeyin olmasını istediği zaman ona sadece 'ol', demektir; o da hemen oluverecektir." (36/82)
Herşeyin olduğu gibi sevginin kaynağı da Allah (c.c)'tır. Sevgi çağlayanının kaynağında O vardır. Yeryüzünde gelmiş geçmiş en büyük sevgi okulları (din) Omundur. Dünyanı n gö¬rüp göreceği en yetenekli sevgi öğretmenleri (peygamberler) O'nun okulunun mezunlarıdır. Aşkın ölümsüz kitabını yine O yazmıştır. Çünkü O, "VEDÛD" dur, yani "çok seven"...
Yalnız o kadar mı? Elbette değil, aynı zamanda O, "çok sevilen" dir. Nedeni yine aynı: Çünkü O, "VEDÛD" dur. Kendi dilinden, kendisini öyle tanıtmaktadır; kendisini tanıyabileceğimiz en sağlam kaynakta, Kur'an'da: "Rabbinizden mağfiret dileyin, sonra O'na tevbe edin! Doğrusu Rabbim çok esirgeyen, ÇOK SEVEN' dir." (11/90) "O (Allah), bağışlayandır, 'SEVEN' dir." (85/14)
egitimci38 tarafından 11/26/2007 4:09:54 PM zamanında düzenlenmiştir.
