KENDİMLE SÖYLEYİŞİLER 2
--- Yüreğinize torpil geçer misiniz?
meselci: Yüreğim benim her şeyimdir. O’na aşığım. O’dur beni ayakta tutan, O’dur yalnızlığımı bir çırpıda dağıtan, O’dur edebiyatla haşır neşir olmama büyük desteğim. O’dur her yaptığım eyleme, haklı bir söylemde bulunan. Sayesinde her aşkta ölüme yaklaşmıyorum, içinde taşıdığı kanla hayattayım...
Yüreğime ne yapsa karışmam. Hissettiklerine saygılı olurum. Canını üzmemeye özen gösteririm. Heyecanlar içinde yüzmesine izin veririm...
--- Çocukluğunuza dair neden cümleleriniz bitmiyor?
meselci: İçimdeki susmaz çocuk yüzünden bu haldeyim. Hangi yaşıma bassam, benimle yolculuk yapan yegane değerim, aşina olduğum nefesim, ellerimden tutan; içimdeki çocuğun sessiz kalmaz yanıdır...
Çocukluğum deli dolu geçti. Sabahtan akşama kadar sokakların sakini, oyunların aranılan oyuncusuydum. Kendimden büyüklerle kavga ederdim ancak her seferinde bir güzel dayak yerdim abim diyebileceklerimden. Zayıf halka olmazdım zincirde. Güçlü kalmak için, peynir yerdim. Çocukluğum, benimle yarınlara gelmek istiyor. Bu isteğini geri çevirmeyi kendime yakıştırmıyorum hiç...
İçimdeki çocuğun serbestliğinden şikayetçi değilim...
--- Dostlarına ne derecede önem verirsiniz?
meselci: Dost benim için kıymetlidir. Öyle her tokalaştığımla dost olmaya karar vermem.
Dostum olacak zatla önce kavga ederim, önce amansız bir tartışmaya girerim onunla. Önce negatif yönlerini tanıyıp, sonra o kişiyi dost adayı listeme alırım. Eğer pozitif yanı, negatif yanını geçiyorsa; o dostumdur artık...
--- Aşk nedir kaleminizde?
meselci: Aşk, yakamı hiç bırakmayandır. Abartısız her an benimledir. Aşkla dünyaya bakmanın keyfi anlatılmaz bir duygu...
Aşkın bana sağladığı kuru fasulye faydaları çok. Aşkla dertlerim, acılarım sıfırlanır. Aşkla çıktığım yoldan sağsalim adresime varırım. Aşkla öğrenirim sabretmeyi, bir şekilde dayanmayı. Aşkla tüm renkler bana mavi, tüm edebi anlamlar bana şiir...