Güzel ve etkili konuşma anlatılmak istenilenleri, dinleyenlerin anlayabileceği şekle, kıvama getirerek anlatmaktır. Dinleyenlerin duymak istediklerini de tahmin etmek önemlidir.
Duymak istenilen ile duyurulmak, iletilmek istenilenin kesişme ve birleşmek noktaları göz ardı edilmemelidir. Konuşmacı hissetmeli ve hissettirmelidir konuşurken. Konuşmasında kullandığı kelimelerin hikâyesini bilmelidir. Aynı kelime farklı düşüncelerin şekillenmesinde, aktarımında farklı ruh hallerine bürünür.
Kelimeler bazı hallerde üzüntülüdür, bazı hallerde coşkuludur, bazı hallerde ise yorgundur. Sevdaları, ayrılıkları anlatırken içlidir, gözü yaşlıdır. Umutları, sevinçleri, kavuşmaları anlatırken coşkuludur. Sevda şarkılarında, türkülerinde, dizelerinde gülen kelimelere rastlamak zordur.
Hüzünlüdür, dingindir, yılgındır kelimeler buralarda. Bu mahalle hüzün mahallesidir. Bu mahallede yaşamanın birinci kuralı ayakların yere basmasıdır. Aşkla sevdayla, ayrılıkla uzaktan yakından akrabalığı tanışıklığı vardır insanlarının. Hayatın içinden olmayan uçuk kaçık düzmece durumlar pek rağbet görmez bu mahallede. Hisler özgündür. Aşklar büyüktür ağırdır, sihirlidir, sınaklıdır, yakıcıdır taşınması zordur. Hikâyeler gerçekçidir. Aşkı yaşamadan aşk tellallığına soyunmak saygısızlık olarak addedilir.
Buralarda…
Aşkı anlatan konuşmacı aşkı tanımalı, sevdanın çıkmazlarını bilmeli ki anlatım güzel olsun. Aşkla sevdayla meşhurların hikâyelerinde tanışmış konuşmacının anlatımı anlattığına ihanetten öteye gidemez. Masa başı uydurulan aşklar masanın hâkimiyet alanında sınırlı kalır.”varsayalım ki” aşklar “varsayalım ki” ile biter.
Aşkı güzel anlatan her konuşmacının aşk adına yaşanmışlıkları vardır. Bu genel geçer bir kuraldır. Çünkü bireylerin en etkili anlattığı durum kendi yaşanmışlıklarıdır. Yaşanmışlıkların anlatımı ile gözlemlerin ve sonradan öğrenilenlerin anlatımı arasındaki fark dinleyici tarafından hemen fark edilir.
En etkili aşk şiirleri, romanları ve hikâyelerinin oluşmasında gerçek hisler, yaşantılar etkilidir. İnsanların inandıklarını ve yaşadıklarını anlatması daha keyif vericidir anlatan ve dinleyenler adına. Alıntı, ezberlerle bezenmiş, içselleştirilememiş bilgiler ve yaşantıların anlatımı her halükarda sırıtır yamalık misali ben ait değilim dercesine.
Deryada “en güzeli benimdir” damlacığıyla övündüğümüzdür aşk…
Yoksa aşkı tanımlamaya anlamaya çalışmak, hiçliğe kapı aralamak mıdır?
Kim bilir?
Konuşmacının da kafası karışır çoğu zaman.