duygu aktarımı içten gayet başarılı
tebriklerim günün yazısına hayata kattığınız erdemli güzelliklere iyi i varsınız değerli dost yazmaya devam..:)
sevgim saygım selamlarımla..

Okuduğum ilk yazınız, iyi ki okudum iyiki tanıdım kaleminizi. Kutluyorum

Öncelikle; yazılarınızda hâkim olan samimi, sıkıcı olmayan, sürükleyen, akıcı üslubunuz neticesindeki haklı başarınız için samimi olarak tebrikler.

İlk birkaç yazınızdaki kurgu ve konu seçiminde, teknik ve dil kullanımında, yarı marjinal diyebileceğimiz, genelden ziyade meraklısına hitap eden “fırıncının kızı” formatında, poşetlik “very hard!” üslubunuzdan dolayı, inan olsun gizli gizli okuyordum sizi. Maazallah, ya bir gören olursa diye. Sanki dili “kem” olanın gönlü “nur” olmaz diye bir kural varmış gibi, bir ön yargı, bir ön yargı sormayın gitsin.

İlk yazılarınızdaki “ekmek arası kaşar” kıvamı son yazılarınıza doğru “pilav üstü az kuru” hüviyetine büründü, neredeyse dadından yenmiyor hani. Mizah üzerine çaktırmadan serpiştirilen duygu yüklü satırlar ile “abazan yazarın” yerini “ailemizin yazarı” aldı tabiri caizse. Aman ha “abazan yazar” derken küçümseme veya hakaret olarak algılamayın lütfen, zira toplumumuzda tabu olarak sayılan fantezi içerikli, elastiki yazılar yazabilmek, hem kabiliyet hem de cesaret istediği için öyle her babayiğit yazarın harcı olmasa gerek. Yaklaşık bir buçuk yıllık üyeliğim boyunca okuduğum; böyle yatak odası dekorlu, karyola gıcırtılı yazılar yazan yazar sayısı bir elin parmakları kadar bile değildir(Gözümden kaçanlarda olabilir), Aklımda kalanlar, kulakları çınlasın bir “Engin Tatlıtürk” dostumuz bir de siz. Bu yüzden bir daha tebrikler.

Eee, şayet bana sorarsanız, “abazan yazarımıza” saygı duymakla beraber tercihimi “ailemizin yazarından” yana kullanıyorum.

Tebrikler, saygılar, selamlar.

Ürperterek içine çekeleyip yaşatan bu öyküde, ayrıca, çıkartılacak dersler de var.
Kutlarım akıcı, sürükleyici ve etkileyici yazınızı.
Selam ve saygılarımla.

Samimi ve yaşatan bir hikaye. Siz anlatırken ben yaşadım. ilk kez bir yazınızı okuyorum. Ama bugüne kadar okumadığım için bunu bir kayıp sayıyorum. Sizi takip edeceğim. Teşekkürler...

Okuduğuma değen güzel ve değişik bir öykü. Güne yakışmış, yazarı ve seçki kurulunun dikkatini kutluyorum.

Saygımla.

AYIN DÖRDÜNDE ÇAĞLAYAN İSİMLİ ÖYKÜNÜZ, AYIN 7.SİNDE DEPREM İSİMLİ ÖYKÜNÜZ...ÜSTÜSTE İKİ YAZINIZ GÜNÜN YAZISI SEÇİLİNCE, BİZE DE SİZİ TAKTİR ETMEK KALIYOR SADECE...

eline sağlık usta,
dikkattt yazar var demek benden, yazmak senden,
tebriklerimle,
yazarıma hürmetle...

İlk kez bir yazınızı okuyorum. Bundan önce neden okumamışım diyorum içimden. Mükemmel tek kelimeyle...

Kutlarım. Saygılar.

Erbabı olmak diye buna denir....

Hürmetle efendim daima...

Kurgunun içinde ki bu takip eden öyküleri kokusu dokusu ile an be an okura yaşatabilmeniz çok güzel. Yaşatan bir öykü'nün mimarı olmak hoş bir duygu olmalı.

Tebrik etmek isterim. Selam ve saygımla...

Yaşam ile ölüm arasındaki çizgiyi espirili bir dille anlatmışsınız. Hele o böceğin gelip üzerinizde çirit attığı anlar.
Okurken bile tüylerimi diken diken etmeye yetti. Ama o anlarda edilen tövbelerin hiç biri tutmadı anlaşılan, çünkü anladığım kadarıyla içkiye devam :)))

Sevgiler

Beğeniyle okudum Sn.Yazarım, yine çok güzel bir çalışmaydı.Kutlarım kaleminizi.

Keşke yeryüzünde değil de kendi içimizde bir yerlerde bir deprem olsa...
Yalnış olan eğri olan herşeyi yer ile yeksan etse
Sonra biz hepsini uzun uzun inşa etsek dosdoğru bir halde.
Ne güzel olurdu ah!
Yeni baştan:)
Sil baştan!

Yazdığında kendi ve yaşadığı topluma mutluluk yaşatabilme potansiyeli olan bir kalem. Objektif, günü yakalayan, samimiyeti imgelerin ardında kaybolup gitmeyen bir tarzınız var. Düz cümleler, anlaşılmamak için uğraşmayan bir tevazu taşıyor. Okumak büyük keyifti. Verdiği duygu apayrı tad bırakıyor elbette. Mutlulukla ve okumaya doyarak çıkıyorum sayfadan.