Ezilmek, Bugün hayatımızda her gün gerekli ve ya gereksiz bir şekilde kullandığımız bir kelam(Kelime).5 Sene öncesi idi. Henüz yeni yeni ergen bir birey olmaya başlamıştı Alpii. Hem çalışıp ailesine bakmak, Hemde okuyup hayatını kurtarmak gayesinde idi...

Bayan Çanta imalatı yapan bir atölyede çalışmaya başlamıştı büyük umutlar ile Hem Okuyup Hem de ailesine bakacak idi. Kanı öyle bir kaynıyordu ki; Her şeyi engel tanımaksızın başarabileceğine inanıyordu... Ama kahrolası hiç bir şey göründüğü gibi değildi bir başarısız sıçrayış azarlanmasına sebep olmuştu! Kendisine karşın söylenen sözler elbette yıldıramamıştı 12’lik delikanlıyı... Azmetti başarabileceğine inandı gerekli sabır ve çaba ile mücadele etmeye devam etti hayat denen külfet ile. Aradan biraz zaman geçti 2. bir sıçrayış daha yapmak istedi! Belki de amacı kendisini kanıtlamak idi. Bir şeyleri başarabildiğini göstermek idi belki de... Hırsla şevkle birde azami bir inat ile yaptı 2.sıçrayışını... Ama sonuç gene hüsran olmuştu herkes tarafından gelen tepki aşağılanma ezilme! Sarsmıştı Alpii’yi... Gözlerinden akacak olan kanları göstermek istemiyordu belki de; hiç kimseye... Belki de yıkılmadığını kanıtlamak istemişti o an göz sellerini dışarıya değil içine akıtarak! Haykırıyordu içinden niçin başaramadığını... Gene zehrini içine akıtıyordu! Kendisine edilen hakaretler her ne kadar onurunu kırmış olsa da yılmadı toparladı kendini. Günler, Aylar gene azmi ile inadı ile bir şeyleri başarabilme arzusu ile çabalıyordu ve tam 7 Ay bu şekilde geçmişti Alpii için!

Artık patlama vakti gelmişti... Alpii 7 ay boyunca kendini kanıtlamanın bir şeyleri başarabildiğini göstermenin hayali ile çabalamıştı, o atölyede. Bekledi... Bekledi...
Ve en sonunda hayalini kurduğu patlamayı yapmıştı! Başarmıştı aylar boyu onu aşağılayan onu ezip onurunu kıran canlılara kendini kanıtlamıştı alpii; O gencecik taze yaşında! Apışmış kalmış idi o canlılar... Hayranlık ile işini takdir ediyorlardı 12’lik gencin... Hayallerini kurduğu onca çaba sarf ettiği hedefe ulaşmıştı!