ROSENGBERGLER (3)

• 2 Haziran 2011 Perşembe 19:28:06

ROSENGBERGLER DAVASINDAN YANSIMALAR

Rosenbergler davasında öne çıkan her zaman anne Ethel Rosenberg oldu. Bu yiğit kadın bin bir türlü entrika ve komplolara rağmen hiçbir zaman hiçbir şeye boyun eğmeden cesurca savundu. Ethel mahkemenin her aşamasında metanetini korudu. Jürinin ve mahkemenin önüne başı dik çıktı. Soğukkanlı ve cesur ve rahattı. Bu yüzden de kendisine özellikle gaddarca davranılıp yerildi,kötülendi. Basın ona kin kustu iki çocuğunu sokak ortasında bırakan ’hain’ diye saldırdı. Rosenberglerin affedilmesini reddeden ABD Başkanı Eisenhoower da yaptığı bir açıklamada Ethel’in ’irade bakımından daha güçlü ve besbelli ki elebaşı’ olduğunu vurguluyordu. FBI’ın bir soru listesi hazırlayıp ,idam edilmesinden kısa süre önce Julius’un önüne bu sorularla çıkacak olması olgusu , FBI’ ın bile Ethel’in masumiyetinden yola çıktığını kanıtlıyor. Elektrikli sandalyeye götürülürken FBI ajanları tarafından son bir kez ifade vermeye ve hükümetle iş birliği yapmaya çağrılıyordu. İşbirliğine hazır olduğunu açıklasaydı listedeki ikinci soru şu olacaktı : ’Faaliyetinizden karınızın haberi var mıydı?

Ethel ve Julius 19 haziran 1953’te elektrikli sandalyede idam edildiler. Avukat Emanuel Block çocukları Michael ve Robert’ın sorumluluğunu üstlendi. İlerici çift anne ve abbe meeropol tarafından evlatlık edinilmelerine aracılık etti. Ethel ve Julius sosyalist liderler değildi. Savaşında sınanmış ilerici deneyimli kadrolar ya da devrimciler değildi. Evrensel şairimiz Nazım Hikmet’in bir şiirinde dediği gibi onlar birer ’nefer’di. Ethel ve Julius büyük insanlık davasının sıra neferleriydi. İnsanlığın kurtuluşu davasına meyilli ve bağlıydılar. İkisi de Yahudi geleneğine ve kültürüne derin köklerle bağlıydı ve dindardı.

Neo faşizmin Avrupalı Yahudiler üzerindeki soykırımı onlara damgasını vurdu. Julius ve Ethel mektuplarında kendilerinden sık sık ’sade insanlar’ diye bahsettiler. Onlar sade insanlardı, tarihi yapan sade insanlar. Ethel ve Julius, barbarlıktan uygarlığa geçişin cisimleşmesidir. Onlar emperyalizmden ve onun kültüründen dünyalar kadar ilerideydi , çünkü onlar kanaatlerini, insanlığa ve ideallerini savundular. Mektuplarında kendilerini ölüme koşarak giden kahramanlar olarak stilize etmediler. Hayır, mektupları kendi kendileriyle nasıl mücadele ettiklerini , yaşama nasıl bağlı olduklarını ve ilkelerine ihanet etme karşılığı yaşama aldanmasına kendilerini asla kaptırmadıklarını belgeliyor. Ethel ve Julius yaşamı seviyorlardı. Fakat öz saygıya ve inançlarına bağlılığa daha da büyük değer biçtiler. Barış , ekmek ve gül için savaşta , celladı sakin bir onurla ve geleceğe güvenle bakarak beklediler ve onlar her zaman olduğu gibi gelecek güzel günlere olan inançlarını hiçbir zaman yitirmediler.

Rosenbergler 19 haziran 1953 gününün akşamı idam edilemeden önce New York’ta evinin çalışma odasında Amerikalı Bayan şair Sylvia Plath güncesine ’İğreniyorum ’ adlı şu notu düşüyordu :

’New York 19 haziran 1953 sabah saat dokuz otuz. Manşetler, ikisinin bu akşam saat on birde öldürüleceğini bildiriyordu. Bundan iğreniyorum. Bir muhabirin,hükümlünün elektrikli sandalyede idam edilmesi, izleyicilerin gözlerindeki açık büyülenme, ayrıntılar,ölürken şok edici fiziki olgular haykırış ,duman üzerine insanı iğrendiren kuru raporunu anımsıyorum, dile getirmediği şeyler yüzünden insanın midesine oturan çıplak dürüst, soğukkanlı raporu anımsıyorum.
Her gün orijinal bir şapkayla işe gelen büyük, güzel,kedimsi kız,konferans odasında uyukladığı sofada biraz doğruldu,dirseğine yaslandı,esnedi ve güzel sıkkın bir kötülükle şöyle dedi : ’yakında öleceklerine öyle seviniyorum ki ’ -Boş boş ve pek bıkkınca odaya göz gezdirdi , dev yeşil gözlerini kapadı ve uykuya daldı -’
Telefonlar her zamanki gibi çalıyor , insanlar uzun hafta sonu için şehir dışına gitmeyi planlıyorlar ve hepsi kayıtsız ve ziyadesiyle şen . Hiçbiri gelişmesi yüzlerce ve binlerce yıl süren , sinirleri ve kaslarıyla , reaksiyonları ve refleksleriyle bir insan yaşamının ne kadar büyük olduğunu hiç düşünmüyorlar . Bu atom sırlarıyla insanları öldürmeyi planlıyorlardı . Ölmeleri iyi .Böylece böylesine elverişsiz ve özel ve insanlık dışı biçimde bizim olan bu atom sırlarına sahip insanları öldürme üstünlüğümüz olacak.
Bağırılmıyor, öfke yok,büyük ayaklanma yok ,korkunç olan da bu. İdam bu akşam gerçekleşecek. Televizyondan Naklen yayınlanmamasına çok yazık.Mutad krimi programında çok daha gerçekçi ve yararlı olurdu. İki güzel insan idam edilecek,-ne gam-tüm birleşik devletlerde en yaygın tepki oldukça büyük,demokratik,sonsuz can sıkıcı,geçici ve kendini beğenmiş bir esneme olacak...’