Hayat bu işte bir kör cahilik ve sonrasında acı ve çekilen pişmanlık.Ne yazık nefsine yenik düşen baharını ,gençliğini bir anlık gaflete kapılıp ,bir avuç hapa teslim eden körpecik bir geç hanım.Anlıyacak yaptığının ona vereceği ızdırabı,durmaksı...zın niye yaptım,neden değermiydi ne için diyerek kendi kendine konuşmaları durmuyacak.Beyninde kırık bir pilak gibi dönüp duracak keşkeleri.
Nede olsa tecrübe konuşuyor.Yaşadıklarımdan biliyorum.
Sebebp neydiki niye yaptıki derken kulak misfiri olduğum bir telefon konuşmasında anlamıştım.T elefon konuşması canına kıyan hastanın yakınıydı.telefonun ucundaki kişiye "dedikerinizi yaptık üç gündür boşanma boşana diye baskı yaptık durduk ablamla bak o da yapacağını yaptı bak patladı " diyordu.
Yine bitmiş yıpranmış mutsuz bir evliliğin sonu genç bir canın isyanı ve hastahane de biten bir intahar hikayesi.Bu seferlik şanslıdı.ama sonrasında ki fikirleri ne olacaktı. BABAMIM BAŞINDA BEKLERKEN Kİ ACİL SERVİSDE ÇEVREDEN GÖZLEMLEDİKLERİM.
02 .10 2010 BİNNUR DOĞAN*