aLdatıLdım..

• 24 Kasım 2007 Cumartesi 01:17:30

"ziyan edilmiş sevgililer atlasıydı, kutsal kitabım"..kasırga misali bir sevda geçti üzerimden..enkazını temizlemek hayli zaman alacağa bener, gurur kırıklıklarımla..ouvv..bir de hayal kırıklıklarım var heybemde..tutulmayan sözler, söylenmiş yalanlar,ertelenmiş yarınlar var..
kalp, yürek, sol yanımın C sürücüsü..geçtim artık bunları..hissettiklerimi nereye attığımı kestiremiyorum..formatlamada çığır açıyorum da yine de silinmiyor acısı..aylardır stopthispaintonight!(bu acıyı bu gece bitir!) diye haykırıyorum, sevda benle oyun oynuyor..bazen durup, keşke kendime bu denli inanmasaydım diyorum..bir dost insan narsist olabilmeli demişti, kusura bakma varışsız, sesimi çıkarmamıştım o sıra ama kendime tapınmakta sınır tanımıyorum..tanıdığımdan beri aşığım kendime..enaniyetim pek kabardı, taştı ve seli beni boğuyor şuan..kandırıldım, terk edildim ve aldatıldım son olarak.."o halka hikaye sevdiğim, kalbim seninle, yüzük geçse de parmağıma unutmam seni.." diyen birileri vardı..hani yalan nefretimin dartında tam da 12dir ya, kişi kendi nasılsa karşısındakini de öyle bilir ya, yalan söyleyeceğine ihtimal vermiyordum kimsenin, bu denli saf olmak zorunda mıydım..!hayır..!!sadece aldığım terbiye bunu gerektiriyordu..insan her yalanda önce kendini kandırırdı, giden önce kend şahsından eksilirdi.."verilen sözler:1 di; edilen yeminler:0"..yalan söylenmş vesselam..diyorum ya, aldatıldım!!
aldatılan sıfatını alıp yamadım üzerime..imla, noktalama canımı sıkmaya başladı artık..1gün gelicekti, imkansızlığın bağrına 1 tekme atıp, zoraki gidişin gururunu yaşicaktık..bizim için aşk uruna ölüncek bişedi..zaten bu denli kuvvetli hissetmiyorsak onun adı nasıl aşk olablirdi..ayrılmıştık fakat, başka ellerin gücü yetmezdi yüreklerimizin rezonansını bozmaya..ne kaybedildi de şimdi, hayat rüzgarı seni rotandan saptırdı sevgili..
özlemekten yoruldum..pişman deilim fakat.."hangisi talandı demli öpücüklerin, ve buğularda yitirilen kimin adıydı?"..sen benim hiç öfkeli anıma denk geldin mi sevgili..ahh gülüşü melekleri kıskandıran sevgilim; ne istedin o nurane yaratılmışlardan..ben sana hiç öfkemi belli etmedim ki..bir "başüstüne!" deyişin vardı bana giderayak..sahi sevgili..ben sana hiç başüstüne dedim mi..diyemem ki..şöyle öğütlenir küçüklüğümüzden beri "önce kendine saygı duy ki, başkaları seni etrafa saygı duyman gerektiği konusunda uyarmasın.."
ahh hayatımın ilk aşkı, kokusuna kurban olduğum babam, minik sevgilin sözünü dinlemedi..ondan bu kasvetli sükuneti..sessizliğimin gürültüsünde boğuluşun da bundan..
eflatun devlete başlarken minik bi öykücükte bi adamdan bahseder..mağaradan çıkarılan adamın ışıkla ilk tanıştırılışını..son kez, bi iki yaprak çevir benim için, kendini bul o öykücükte..neler kaybettiini farkettiinde acımasın sakın yüreğin, nemlenmesin gözlerin.."bu gece bütün ağlara takılıyorum"..okuduğum kitaplar, izlediğim filmler geçiyor gözümün önünden..ve gariptir, aldatılmışken bile güllebiliyorum..sevdama sahip çıkabilmenin onurunu yaşıyorum çünkü..
bugüne dair başka planlarım vardı oysa ki..türban meselesi bi kez de benim kalemimden okunacaktı, brucelloza verip veriştirecektim, şahine bi sözüm vardı onu anlatmak için..kusura bakmayın hiçbiriniz..dedim ya, aldatıldım..
gurur duyabilirsin yamalı kızınla babacım..yalan da sölemedim, özür de dilemedim..yalanla besleseydim aldatılmazdım eminim..fakat ben mağrur yürüyebilcekken bundan sonrasında, sevdiğim pek hırpalandı be baba..
çökük omuzlarını yalanlar da yükseltemedi..

<unutulmak kadar acıdır bazen yaşamak..
yüreğinde bırakma, beni intihar et..>