İBRAHİM ERYİĞİT İLE MUSTAF CELEP'İN YAPTIĞI SÖYLEŞİ

• 23 Mayıs 2011 Pazartesi 17:29:14

FREKANS MESELESİ !

Kur’an eserin ruhuna yansımalı!

İbrahim Eryiğit’e Kur’an okur musunuz, diye sorduk. Lütfedip cevapladı.
07 Mayıs 2011 Cumartesi 15:30

Gündelik hayatınızda Kur’an’ı hangi sıklıkta okursunuz? Kur’an okuduğunuz belirli bir vakit var mı?

Bazı günler aksasa da, genellikle haftada en az 3 kere eşimle birlikte akşamları Kur’an okuyoruz. Şu anlarda, Mustafa İslamoğlu’nun mealini temel alarak, 4–5 farklı meali aynı anda okuyoruz, karşılaştırmalı olarak. Bu yaşıma kadar 19 farklı meal okudum. Ayrıca, haftada bir gün, Hasan Tahsin Feyizli Hoca’nın kendi hazırladığı meali onunla birlikte okuyoruz. Ayrıca, kendisinin pazar günleri Tacettin Dergâhında halka açık olarak verdiği tefsir derslerine katılmaya özen gösteriyorum.

Eserlerinizi Kur’an nasıl etkiler, etkiler mi?

Sürekli Kur’an okumak bir sanatçının eserlerine mutlaka yansır, yansımalı da. Şayet yansımıyorsa ya algıda bir sorun vardır, ya da kasıtlı veya kasıtsız bir durum vardır. Ancak Kur’ân ayetlerinin herhangi bir esere yansıması meyvedeki vitamin tarzında olmalıdır, yani, eserin ruhuna sirayet etmelidir ayetlerin mesajları.

‘Edebiyatımızda Kur’an’ deyince hangi ürünler - eserler akla gelir?

Din kelimesini hayat biçimi, Kur’an’ı da hayat kılavuzu şeklinde algılarsak, sadece edebiyatımızda değil, hayatımızın her anında ve alanında Kur’an’ın kapsama alanı içinde olmamak mümkün değil ki. Burada önemli olan, algılarımızı Kur’an’ın yayın yaptığı frekansa ayarlayıp ayarlamadığımızdır. Böylesi bir itina ve içtenlik sonrasında ise edebiyatımızdan tutun da her alanda biçimsellikten uzak, Kur’an’ı her anlamda özümsemiş duyarlıklı yürekler bu ruha uygun eserler ortaya koyacaklardır, koyuyorlar da.

Kimin Kur’an okuyuşunu beğeniyorsunuz?

Kur’an okurken fazla abartıya kaçmadan, kelimeleri tane tane, harflerin telaffuzlarını doğru çıkartan ve anlamına uygun bir tonlamayla okuyan herkesin okuyuşunu beğenirim.

Sizi etkileyen bir ayet var mı, söyler misiniz?

Şuara suresi, şiir poetikasının çerçevesi olmalı

Beni etkileyen çok ayet var da ilk aklıma gelen iki tane ayet var. Bunlardan biri, Bakara suresinin 260. ayeti:

Hani İbrahim, “Ey Rabbim! Ölüye nasıl hayat verdiğini bana göster!” demişti. O da, “Yoksa inancın yok mu?” diye sormuştu. [İbrahim] cevap vermişti: “Hayır, ama [görmeme izin ver] ki kalbim tamamen mutmain olsun.”

“Öyleyse” demişti Allah, “Dört kuş al ve onlara sana itaat etmeyi öğret; sonra onları (etrafındaki) her tepeye ayrı ayrı sal; sonra da çağır: uçarak sana gelecekler. Bil ki Allah her şeye kâdirdir, hikmet sahibidir.”

Çoğu meal hazırlayanlar, buradaki ‘onlara sana itaat etmeyi öğret’ yani alıştır anlamını kes, parçala olarak veriyorlar ki bu da ayeti doğru anlamamızı sekteye uğratıyor ne yazık ki. Diğer yandan, Şuara Suresinin 224–227 ayetlerini, her şairin kendi şiir poetikasının çerçevesini belirlemesi anlamında çok önemsiyorum:

“Şairlere gelince, [onlar da kendi kendilerini aldatmaya yatkındırlar ve bu sebeple] onlara [da yalnızca] azgınlar uymaktadır. Görmez misin onların her vadide [sözcüklerin, hayallerin peşinde] şaşkın şaşkın dolaştıklarını ve [çoğu zaman] yapmadıklarını söyleyegeldiklerini?

Ama inanan, dürüst ve erdemli davranışlar ortaya koyan, Allah’ı sıkça anan, [sadece] haksızlığa uğratıldıktan sonra kendilerini savunan ve haksızlık yapanların, hangi devrimle devrileceklerini er geç görecekleri [konusunda Allah’ın vaadine güvenen şairler] bu hükmün dışındadır!”

Mustafa Celep sordu