KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
- 1803 Okunma
- 2 Yorum
- 0 Beğeni
İnanırken Gitmek Var mı?
"Kadir Yımaz’a"
Kurbanı olmayan katil.Katili olmayan kurban.Her şey kelimelerin soğuk imgesinde kurgulanıyor…
Onun için hayat beklemekti,umut etmekti.Oysa yeni tanıdığım bu adamın hayatında gelmeyeni dahi beklemek gibi bir yazgı vardı.
-“İçimden delice bir gitmek cesareti geldi” ,diyor gözleri meçhullük gizleyen kahraman.
-Git bakalım gidebilecek misin?
-Git diyorum gözlerine bakarak,içten içe ağlayarak;git…!
-“Şimdi gitmek sadakattir, kalmaksa ihanet”
-Gidebilmenin asaletinde varolmalısın.
Vedalaşmak gelmiyor içimden,yazarlar vedalaşmaz diyorum,ne de olsa hayat ayrılıkların toplamından ibaret.
Tunus Caddesinin Bilkent durağında tüm yenilmişliğe rağmen yalnız bırakırken onu,gidişine gitme diyememem…yaşanılanlar… peşi sıra ardından sürüklenenler….Ruhum gidişine takılı kalıyor….
Ölümcül hastalıktır umutsuzluk.Esir adamlar kadar çaresizdir kahraman.Bilemez bilmek istemez kaderin onu hangi köşede beklediğini, utandığı değildir yalnız beklediği…
Biliyordun,sen de varolmanın bedel ödemek olduğunu…Bir anlık belki de yenilmişlikti seni alıp götüren… .Adı İstanbul ‘da olsa başka diyarlar,başka iklimler üşütmeyecek miydi? Seni…
“Efsus ki yarin gece geldi gece getti”
“Heç Bilmedim ömrüm nece geldi nece getti”
Şarkısını dinlerken kısa dalgadan,seni yıkılmaktan alı koyan bir yaşama sevinci duyarsın içinden.Her biri birer kalp sancısı gibi gelen anıların,gitmekle yok olmayacağını bilirsin.Yaşadığın hayat -sen ne kadar inkar etsen de- hep aynı koridora çıkan çok kapılı bir odadır aslında.
Bir ruh aldanışına yakalanırsın.Bir çağlayan gibidir günlerin,durdurmak istersin durduramazsın.Ayrılık yaklaştıkta yaşadıkların düş gibi gelir.Varlığına anlam bulmaya çalışırsın.Nereden gelip nereye gideceğin bir meçhullük gibidir dün diyemediğin geç diyemediğin zamanlardan, ayaklarından habersiz bir başına gidersin.
Gettonun ışıkları sönmüş,duvarları yıkılmış.Özgürsün artık be Kadir seni bekliyor sıvamadan paçaları geçilemeyecek şehir ,kaldırımlar caddeler…Seni unutmayacağız…
"Yenilginin olduğu yerde yollar hep dönüşe çıkar""Çıkmaması ümidiyle"
YORUMLAR
evet haklısınız inci hanım sadece rüzgar çekiştiriyordu atkısını........Meydan okudu ve gitti... Umarım kazanır şehri..Göbek bağından yenilgiye yakalanmışken ,hepimiz gibi...Hayallerimiz gerçeklerin kayalıklarında parçalanmışken....O Donkişot olmaya ve yel değirmenleriyle daha güzel yenilmek için savaşmaya gitti.
nebi akgüngör tarafından 11/23/2007 12:19:06 PM zamanında düzenlenmiştir.
